Prinses Diana, Prinses van Wales



Foto: Mario Testino / De Prins van Wales, Prins William, Prins Harry, Earl Spencer, Lady Jane Fellowes en Lady Sarah McCorquodale

Geboorte


The Honourable Diana Frances Spencer werd geboren op 1 juli 1961 als dochter van Burggraaf John Spencer (24 januari 1924 – 29 maart 1992) en
Frances Ruth Burke Roche (20 januari 1936 – 3 juni 2004, dochter van Maurice Burke Roche, 4th Baron Fermoy) op Park House op Sandringham Estate in Norfolk.


Foto: The British Monarchy

De vader van Diana was Viscount Althorp / Burggraaf Althorp en was stalmeester van Koning George VI van 1950 tot 1952 en
van Koningin Elizabeth II van 1952 tot 1954. Op 9 juni 1975 werd Burggraaf Althorp de nieuwe 8th Earl Spencer / 8ste Graaf Spencer.
Op 1 juni 1954 huwt John Spencer met Frances Ruth Burke Roche. In 1967 gaan John en Frances uit elkaar en in 1969 is het huwelijk ontbonden.
Op 14 juli 1976 huwt John Spencer met Raine, Countess of Dartmouth (echte naam: Raine McCorquodale (enig kind van romanschrijfster Barbara Cartland).
Frances Ruth Burke Roche hertrouwde op 2 mei 1969 met Peter Shand Kydd en scheidde van hem in 1990.

John Spencer en Frances Ruth Burke Roche kregen 5 kinderen:
- Lady Sarah (19 maart 1955)
- Lady Jane (11 februari 1957)
- John Spencer (12 januari 1960 – 12 januari 1960)
- Lady Diana (1 juli 1961 – 31 augustus 1997)
- Graaf Charles Spencer (20 mei 1964)

Toen Diana werd geboren was er veel teleurstelling omdat zij geen jongen was. Ze wilden een mannelijke erfgenaam om de naam Spencer in stand te houden.
Een week lang had het nieuwe meisje geen naam omdat ze zo gehoopt hadden op een jongen. Omdat moeder Frances door de familie onder druk stond om een
zoon te baren voelde het hele gezin dit. Frances werd inwendig onderzocht in verschillende klinieken. Tegenwoordig is bekend dat het geslacht wordt
bepaald door de man. Waarschijnlijk is dit de reden voor de uiteindelijke scheiding van Diana's ouders.

De Spencers waren bloedverwanten van Koning Henry VII en de hertogen van Marlborough, Devonshire en Abercorn.
Ook stamden ze af van president Franklin D. Roosevelt. Vanaf 1486 was John Spencer schapenhandelaar op Althorp House in Northamptonshire.
John werd in 1519 door koning Henry VIII geridderd en werd Sir John Spencer en verwierven zo een familiewapen. Het was 239 jaar na zijn dood
dat een afstammeling van Sir John Spencer, ook John Spencer genaamd, kreeg op 3 april 1761 door Koning George III, de titel Baron Spencer van Althorp
en Viscount Spencer en kreeg op 1 november 1765 de titel Viscount Althorp en Earl Spencer.
De volgende eeuwen bekleedden de Spencers verschillende staats-en hof functies. De Spencers hebben verschillende functies
bekleed aan het Britse Hof als hofdame of opperstalmeester. Ook de familie van Diana’s moeder had connecties met het Britse Hof.
Diana’s grootvader Maurice Fermoy, 4th Baron Fermoy, kreeg door zijn vriendschap met Koning George VI het Park House in Norfolk toegewezen.
Meer recent was Diana's grootmoeder, Lady Fermoy, een goede vriend en hofdame van Koningin Elizabeth The Queen Mother. Diana's vader diende
als opperstalmeester aan zowel Koning George VI als Koningin Elizabeth II.

Af en toe kwamen de Prinsen Andrew en Edward een middagje spelen, maar dat was echt niet elke dag. De kinderen Spencer zagen er tegenop als ze
werden uitgenodigd in de winterresidentie van Koningin Elizabeth II. De kinderen Spencer zagen hun ouders één uur in de morgen en rond thee tijd.

De scheiding van de ouders van Diana was erg pijnlijk voor haar en haar broertje Charles en ook voor haar oudere zussen. De kinderen gingen
bij hun vader in Park House wonen. Telkens waren er nieuwe kindermeisjes, wat de kinderen geen goed gevoel gaf. De kinderen Spencer waren
fel tegen het huwelijk van hun vader met Raine en daarom waren de kinderen niet aanwezig op de bruiloft.

In 1975 verhuisde de familie naar de Spencer-stoel in Althorp (een statig huis uit 1508) in Northamptonshire, in de
Engelse Midlands toen de 7de graaf Spencer was overleden, haar Diana’s grootvader. Diana kreeg de titel Lady Diana.

In 1978 leed Graaf Spencer aan een hersenbloeding die hem in coma achterliet en hem bijna zijn leven kostte.
In de maanden die volgden, kreeg Raine het recht om zijn leven te redden omdat ze haar man de hele dag en elke dag
beter in het ziekenhuis verpleegde. Ze ging ook tot het uiterste met betrekking tot het kopen van een niet-getest medicijn
uit het buitenland. Indertijd werd echter gezegd dat Raine de kinderen verhinderde hun vader te zien terwijl hij herstelde.
Na de lange ziekte van John Spencer ging Raine Althorp opnieuw inrichten en dit zorgde voor argwaan bij de Spencer-kinderen.
Op 29 maart 1992 overleed Lord John Spencer plotseling aan een hartaanval op 68-jarige leeftijd.
Direct na zijn dood werd Raine uit Althorp getrapt door de huidige Graaf Charles Spencer.

Net na het stranden van het huwelijk met Kroonprins Charles kwam Diana weer in contact met Raine en nodigde haar uit voor het diner.
Sinds dat moment verzoenden de twee vrouwen zich en werden ze vertrouwelingen. Raine stierf na een kort ziekbed op 21 oktober 2016.


Foto: http://royallifemagazine.co.uk/


Foto: Diana met een Shetland pony genaamd Souffle, tijdens een bezoek aan haar moeders huis in Schotland in de zomer van 1974 / http://royallifemagazine.co.uk/

Studie


Diana begon haar schooltijd op de Riddlesworth Hall in Diss, Norfolk, en ging vervolgens in 1974 op kostschool op West-Heath, in de buurt van Sevenoaks, Kent.
Op school liet ze een bepaald talent zien voor muziek (als een volwaardige pianist), dans- en huishoudelijke wetenschap, en kreeg de school de prijs voor
het meisje dat de school en haar schoolgenoten maximaal hielp. Ze verliet West Heath in 1977 en ging naar school in het Institut Alpin Videmanette in Rougemont,
Zwitserland, dat ze verliet na de paasperiode van 1978.


Foto: http://royallifemagazine.co.uk/


Foto: http://royallifemagazine.co.uk/

Diana was niet al te best in lezen op school en was best jaloers op haar zussen en broer. Ze voelde zich een mislukkeling op school.
West-Heath organiseerde bezoeken aan ouderen, zieken en met mensen met speciale zorg. Diana bleek toen een talent te hebben voor het
omgaan met deze doelgroep. Op het Institut Alpin Videmanette in Rougemont, Zwitserland kreeg Diana les in huishoudkunde, naaien en koken,
maar ze vond het daar vreselijk en ging uiteindelijk hiervan af. Diana volgde een kookcursus. Hierna gaf Diana voor drie maanden balletles aan
kinderen op de Vacanci Dance Studio. Tijdens een skivakantie kwam ze ongeluk ten val en dit betekende het einde van haar ambitie om danslerares te worden.

Werk


Voor de 18de verjaardag van Diana kreeg ze van haar ouders een appartement met drie slaapkamers in een herenhuis aan de Coleherne Court 60 in Londen in 1979.
Ze woonde hier samen met drie vriendinnen. Voor een tijdje zorgde ze voor het kind van een Amerikaans koppel en werkte ze als kleuterschoolleidster aan de
Young England School in Pimlico. Ze leerde de kinderen schilderen, tekenen en dansen en deed mee met de spelletjes die daar gespeeld werden. Ook haalde ze
haar rijbewijs. Diana leidde in Londen een rustig leventje. Diana rookte niet en dronk geen alcohol. Ze hield van lezen, televisie kijken, bezoeken van
vrienden en uit eten gaan in bescheiden restaurants. De weekends bracht ze door bij haar vader op Althorp. Diana had geen volle weekagenda en dat vond haar
zus Sarah niks. Diana moest bij haar zus Sarah gaan schoonmaken, wat ze ook deed. Diana en haar vriendinnen haalden in hun woonbuurt vaak kattenkwaad uit.

Ontmoeting met Prins Charles


Als buren op Sandringham tot 1975, hadden de families van Prins Charles en Diana elkaar al vele jaren ontmoet. Lady Diana en Prins Charles ontmoeten elkaar weer toen
Charles werd uitgenodigd om een weekend in Althorp in november 1977 bij te wonen, Prins Charles ging toen met haar zus Sarah. De relatie van Charles en Sarah ging snel uit,
maar toch werden Sarah en Diana bij Charles uitgenodigd. In de zomer van 1979 kreeg Diana onverwacht een uitnodiging voor een Koninklijk feest op Sandringham ter
gelegenheid van een jachtweekend in februari 1989. In juli 1980 werd Diana uitgenodigd voor een weekend bij commandeur Robert de Pas, een vriend van Prins Philip. Tijdens
dit weekend reed Diana naar het nabij gelegen Cowdray Park om Prins Charles te zien poloën. Na de wedstrijd was er een barbecue bij Robert de Pass waarbij Charles en Diana
de hele avond met elkaar spraken. Ze raakte een gevoelige snaar toen ze het had over Lord Mountbatten, plots had Charles aandacht voor haar. Vanaf dit moment begon de
“romance” tussen Charles en Diana. Prins Charles belde Diana elke dag om haar te vragen of zij hem gezelschap wilde houden bij een wandeling of barbecue.

Tijdens een vis-uitje werden Charles en Diana opgemerkt door een royaltyjournalist. Vanaf dit moment had Diana geen privé leven meer.
Verslaggevers hielden haar dag en nacht in de gaten bij haar appartement. Diana vroeg hulp aan Buckingham Palace maar die lieten haar stikken.
Tijdens de afspraakjes met Charles was Camilla vaak aanwezig. Camilla scheen over alles op de hoogte te zijn. Diana begon te twijfelen.
Toch geloofde Diana écht dat Charles verliefd op haar was. Tijdens de afspraakjes noemde Diana, Prins Charles, Sir. Charles noemde haar bij haar voornaam Diana.

Het huwelijk bestond in de ogen van Prins Charles alleen maar uit het vervullen van een plicht tegenover zijn familie. Liefde en geluk kwamen pas op de tweede plaats.
Diana Spencer voldeed aan de criteria van de koninklijke familie: ze was een aristocrate, ze was maagd en ze was anglicaans.

Verloving, Huwelijk en kinderen


Prins Charles vroeg Diana op 6 februari 1981 officieel ten huwelijk.
Op 24 februari 1981 wordt officieel de verloving van Lady Diana Spencer met Kroonprins Charles bekend gemaakt.
Charles zei toen tegen de pers: “Wat verliefd zijn dan ook mag betekenen.”


Foto: The British Monarchy

In de verlovingstijd voelde Diana zich erg ongelukkig want ze werd niet goed voorbereid op haar taak. Gedurende deze periode ontwikkelde boulimia zich bij haar.
Diana ontdekte een week voor het huwelijk een pakje op het secretariaat van Prins Charles. Diana wilde dat het geopend werd mar dat mocht niet van Michael Colbourne,
de financiële raadsman van Prins Charles. Toch maakte Diana het pakje open en zag een gouden armband met daarop de letters F en G. De letters stonden voor Fred en Gladys,
de koosnaampjes van Charles en Camilla, wat Diana had gehoord van vrienden van Charles. Diana sprak Charles erop aan en die weigerde het contact met Camilla op te zeggen.
Diana overwoog serieus om de bruiloft af te zeggen. Diana kreeg te horen van haar familie dat ze niet meer terug kon en dat het huwelijk door moest gaan.
De avond voor het huwelijk had Charles een zegelring naar Diana's kamer laten brengen met een liefkaartje erbij. Dit zorgde dat de angstgevoelens weggingen
bij Diana maar ze was die avond ontzettend ziek van de boulimia nervosa.

Het huwelijk van Diana en Prins Charles vond plaats op 29 juli 1981 in St. Paul's Cathedral in Londen. De trouwjurk was ontworpen door David en Elizabeth Emanuel.
Tijdens de dienst keek Diana naar Charles en verdwenen haar angsten en had ze hoop dat Charles écht van haar hield.

De bruidsjurk was een zijden taftjurk met een 7 meter lange sleep, ontworpen door de Emanuels, haar sluier werd op zijn plaats gehouden door de
diamanten tiara van de familie Spencer en ze droeg een boeket gardenia's, lelietje-van-dalen, witte freesia, gouden rozen, witte orchideeën en
stephanotis. Prinses Diana had vijf bruidsmeisjes, waaronder de dochter van Prinses Margaret, Lady Sarah Armstrong-Jones (nu Lady Sarah Chatto).
Prins Andrew (nu The Duke of York) en Prins Edward (nu The Earl of Wessex) waren de Prins van Wales's Supporters
(een koninklijk gebruik in plaats van een getuige).


Foto: The British Monarchy


Foto: https://www.facebook.com/royallifemagazine/


Foto: © Royal Collection Trust / All Rights Reserved


Foto: © Royal Collection Trust / All Rights Reserved


Foto: © Royal Collection Trust / All Rights Reserved


Foto: © Royal Collection Trust / All Rights Reserved


Foto: © Royal Collection Trust / All Rights Reserved

Van 3 juni 2021 t/m 2 januari 2022 is de tentoonstelling: Royal Style in the Making in Kensington Palace.
De trouwjurk van Diana, Prinses van Wales, zal voor het eerst in 25 jaar te zien zijn in Kensington Palace.
De jurk, in bruikleen van de Hertog van Cambridge en de Hertog van Sussex, is nu een van de beroemdste in de
bruidsgeschiedenis en heeft een getailleerd lijfje dat in het midden zowel voor als achter is bedekt met panelen
van antiek Carrickmacross-kant dat oorspronkelijk had toebehoord aan Queen Mary, de overgrootmoeder van de bruidegom.


Foto: © Royal Collection Trust / All Rights Reserved / Historic Royal Palaces

De Prins en Prinses van Wales brachten een deel van hun huwelijksreis door in het huis van de familie Mountbatten in Broadlands,
Hampshire, voordat ze naar Gibraltar vlogen om zich bij het Royal Yacht HMY BRITANNIA aan te sluiten voor een 12-daagse cruise
door de Middellandse Zee naar Egypte. Ze sloten hun huwelijksreis af met een verblijf in Balmoral.

Tijdens de huwelijksreis gaf Diana vaak over, het was geen prettige rustige reis. Na terugkomst zag iedereen haar anders: voor de pers was zij de eerst
menselijke prinses, voor gasten moest men haar aanspreken met haar titels. Diana werd hierdoor erg verward en liep gevaar om in te storten.
Graag had Diana advies gehad hoe het eraan toe ging in het Koninklijke leven.

De Prins en Prinses hadden hun hoofdverblijf in Highgrove House nabij Tetbury,
Gloucestershire, met een appartement in Kensington Palace als hun thuis in Londen.

Diana en Charles hadden voortdurend ruzie over de aanwezigheid van Camilla. Charles hield op zijn manier van Diana.
Als Prins Charles op vossenjacht was kwam Camilla hem altijd vergezellen.

Op 5 november 1981 werd de eerste zwangerschap van Diana bekend gemaakt. Toen Diana zwanger was van Prins William dreigde ze zich van het leven
te beroven in januari 1982 door zich van de trap te laten vallen. Gelukkig hield Diana er alleen blauwe plekken van over.

De eerste huwelijksjaren deed Diana meerdere zelfmoordpogingen of dreigde hiermee.
Echter waren dit geen serieuze pogingen om niet meer te willen leven, maar eerder noodkreten.

Charles kon er niet goed tegen dat zijn vrouw Diana populairder was dan hij als ze samen een officiële activiteit hadden.
Diana kreeg nooit een woord van waardering van Charles, de rest van de koninklijke familie of van het hof personeel.

Op 21 juni 1982 wordt na een moeilijke bevalling Prins William geboren. De bevalling was opgewekt want Diana kon de druk van de pers niet meer aan, die werd
ondragelijk. Na de geboorte van Prins William kreeg Diana een postnatale depressie naast de boulimia, hiervoor zocht ze hulp van therapeuten en psychologen.


Foto: The British Monarchy / Geboorte Prins William


Foto: The British Monarchy / Geboorte Prins William

Prins Charles wilde dat Diana de opvoeding overliet aan kinderjuffen en dat hun kinderen privé onderwijs op het paleis kregen.
Diana wilde dat haar kinderen naar een gewone school gingen en dat ze nauw betrokken was bij de opvoeding terwijl er een kinderjuf was.

De eerste solo-reis van Diana was naar de begrafenis van Prinses Grace van Monaco. Na een bezoek aan Australië en Canada samen met Prins Charles
kreeg Diana haar innerlijke rust terug. De angsten en tranen zijn er dan nog steeds maar langzaam kan ze wennen aan haar nieuwe leven.

Op 15 september 1984 werd Prins Harry geboren. De reactie van Prins Charles dat het al weer een jongen was en dat
hij vreemd rood haar had, deed bij Diana het laatste restje liefde voor Charles verdwijnen.


Foto: The British Monarchy / Geboorte Prins Harry


Foto: The British Monarchy / Geboorte Prins Harry

Prinses Diana en Koning Charles III kregen dus samen twee kinderen:
- Prins William Arthur Philip Louis (21 juni 1982) is gehuwd op 29 april 2011 met Catherine Elizabeth Middleton en ze hebben drie
kinderen: George Alexander Louis (22 juli 2013), Charlotte Elizabeth Diana (2 mei 2015) en Louis Arthur Charles (23 april 2018).

- Harry (15-9-1984) is getrouwd op 19 mei 2018 met Meghan Markle en samen hebben ze 2 kinderen:
Archie Mountbatten-Windsor (6 mei 2019) en Lilibet Diana (Lili) Mountbatten-Windsor (4 juni 2021).

In een opiniestuk in de New York Times: "The Losses We Share" van 25 november 2020
maakte Hertogin Meghan bekend dat zij in juli 2020 een miskraam heeft gehad.


Foto: The British Monarchy


Foto: The British Monarchy


Foto: Daily Mail


Foto: Patrick Demarchelier / The British Monarchy

Elke keer gaf Prins Charles aan Diana uiting van afkeuring. Wat Diana ook deed, niks was goed. Ze was het gewend maar het kwetste haar nog steeds.
Het koninklijke systeem verwachtte dat ze gehoorzaam was en eruit zag als een mannequin. Ook de pers was niet al te aardig over Diana: ergens was
ze een sprookje en ergens moest er ook kritiek worden geleverd. De pers hield Diana erg in de gaten als zij mannelijk gezelschap bij zich had:
men wilde haar graag betrappen met een andere man, maar niemand had het over Camilla.

Diana laat zich gemakkelijk neerhalen en domineren door mensen met een sterk karakter. Diana had een zelfvernietigende kant. Tijdens een wandeling op het
strand begon Diana in te zien dat ze in zichzelf moest gaan geloven en niet moest wachten op goedkeuring van Charles, de koninklijke familie of de pers.
Carolyn Bartholomew maakte in 1988 zich ernstig zorgen over de gezondheid van Diana. Zij heeft Diana na jaren eindelijk naar een arts kunnen sturen.
Het lukte Diana om haar boulimia te overwinnen omdat een psychiater tegen haar zei dat haar boulimia niet doorhaar zelf kwam maar door het gedrag
van haar echtgenoot Charles. In deze periode ging Diana ook de confrontatie aan met Camilla. Op een feest maakte ze Camilla duidelijk dat ze wist
van hun verhouding en dat Charles en Camilla haar niet meer vervelend mochten behandelen.

Diana kreeg interesse in astrologie en filosofie waardoor ze haar eigen weg in het leven kon vinden.
Verder experimenteerde ze met hypnotherapie, aromatherapie en acupunctuur en meditatie.

Sinds 1987 hadden Charles en Diana aparte slaapkamers in hun huis. Vaak was Charles te vinden op Highgrove of Birkhall op het landgoed Balmoral.
Diana was op Kensington Palace met de kinderen. In 1987 werd Paul Burrell (6 juni 1958) gevraagd door de Prins en Prinses van Wales om hun butler
te zijn in Highgrove House in Gloucestershire. William en Harry moesten zich vaak aanpassen aan de agenda van Charles.
Altijd was Camilla bij Charles. Camilla was aanwezig bij publieke evenementen van de royals of ze ging mee op vakantie.
Het paleis personeel werd gedwongen om óf voor Charles óf voor Diana te zijn. Er was heel veel spanning.

In 1989 verschoof Diana’s interesse voor koninklijke taken naar de gezondheidszorg toe. Zo kreeg Diana belangstelling om aidspatiënten, leprozen, drugsverslaafden,
daklozen, ouderen en seksueel uitgebuite kinderen te helpen. Ook kon ze meer mee praten over de politiek. Prinses Diana voelde zich het prettigst bij taken die met
gezondheidzorg te maken hadden, die gaven haar gevoelens van eigenwaarde en bevrediging.

Toen Prins William in juni 1991 geopereerd moest worden nadat hij een ongeluk op zijn school had gehad was alleen Prinses Diana erbij in het ziekenhuis.
Prins Charles ging naar een opera en daarna naar Noord-Yorkshire. Het besluit om de plichten boven zijn kinderen te plaatsen was voor het publiek schokkend,
voor Prinses Diana was het geen verrassing meer.

Koningin Elizabeth dacht dat Charles het moeilijk had met de boulimia van Diana en dat, dat de reden was van hun huwelijksproblemen.

In de kersttoespraak van 1991 sprak Koningin Elizabeth over haar voornemen om de natie en het Gemebest de komende jaren te blijven dienen.
Charles was woest om het besluit van zijn moeder: hij wilde op de troon. Charles gaf Diana hiervan de schuld. Diana wees hem erop dat hij zelf
afstand had gedaan van zijn koninklijke taken door toe te staan dat zijn broers Andrew en Edward, de taak van regent overnamen bij officiële
gelegenheden als Koningin Elizabeth in het buitenland verbleef.

In 1991 en 1992 schommelde Diana’s stemming voortdurend, het neigde naar depressie toe.

Prinses Diana vond dat haar zoons open moesten zijn over hun gevoelens. Ze nam ze mee naar liefdadigheidsinstellingen en gaf ze liefde en warmte.
Charles Spencer beschreef William als een verlegen, intelligente en beheerste jongeman. William voelde zich verantwoordelijk en rustig voor zijn leeftijd.
Harry was ondeugend. Prinses Diana vond dat haar zoons een normaal mogelijk leven moesten hebben en nam ze mee naar de bioscoop, naar hamburgertenten en
ging met ze naar pretparken. Tegenover zijn zoons was Kroonprins Charles liefdevol.

Hoewel Prinses Diana beroemd was voor haar stijl en nauw verbonden was met de modewereld, de patronen en het verhogen van het profiel van de
jongere Britse ontwerpers, was ze het best bekend om haar liefdadigheidswerk. Tijdens haar huwelijk was Prinses Diana voorzitter of beschermheer
van meer dan 100 goede doelen. Prinses Diana deed veel werk ten behoeve van daklozen en ook voor mensen met een handicap, kinderen en mensen met
HIV / Aids bekend te maken. Prinses Diana opende haar post zelf en schreef persoonlijke bedankkaartjes aan mensen terug.


Foto: http://royallifemagazine.co.uk/

Vriendschap met Sarah Ferguson


Diana was erg goed bevriend met Sarah Ferguson (15 oktober 1959). Sarah Margaret Ferguson is de dochter van Majoor Ronald Ivor Ferguson en Susan Mary Wright.
De familie van Sarah had al jarenlang goede betrekkingen met het koningshuis en is een verre afstammeling uit het Huis Stuart. Van vaders kant stamt zij af van:
Charles II van Engeland, ook Maria Boleyn behoort tot haar verre familie. Koningin Elizabeth vroeg aan Diana of zij nog mensen wist om uit te nodigen voor Royal Ascot
in juni 1985. Zodoende werd Sarah gevraagd om hierbij aanwezig te zijn. Op Royal Ascot kwam Sarah naast Prins Andrew te zitten en meteen konden ze het goed met elkaar
vinden. Sarah werd meteen een succes in de familie terwijl men Diana nog altijd een vreemde vond. Op 19 maart 1986 wordt de verloving bekendgemaakt tussen Sarah en Andrew.
Sarah en Andrew huwden op 23 juli 1986. Sarah en Andrew kregen 2 dochters: Beatrice (8 augustus 1988) en Eugenie (23 maart 1990). Maar al snel laten critici haar niet meer
met rust, en met een man bij de marine die ze zelden ziet, is het leven niet makkelijk voor Sarah. Op 19 maart 1992 wordt bekend gemaakt dat Prins Andrew en Sarah Ferguson
uit elkaar gaan. De officiële scheiding wordt uitgesproken op 30 mei 1996.


Foto: https://www.instagram.com/sarahferguson15/

Huwelijksproblemen worden bekend via de pers


In juni 1992 kwam de biografie Diana: Her True Story in Her Own Words uit van Andrew David Morton. In het geheim heeft Prinses Diana met hem
samengewerkt om deze biografie tot stand te krijgen. Hiermee werd de oorlog tussen Charles en Diana openlijk verklaard via de pers.

Op 9 december 1992 werd bekend dat de Prins en Prinses van Wales van plan zijn om te scheiden. Prinses Diana ging wonen en werken in Kensington Palace en Prins Charles
ging werken op St James's Palace en bleef op Highgrove wonen. Zowel Prins Charles als Prinses Diana gingen verbouwen. Niets mocht meer herinnerd worden aan hun tijd samen.
Paul Burrel verhuisde met Diana mee naar Kensington Palace als haar persoonlijke butler.

In 1993 lekte een telefoongesprek van Charles met Camilla uit waarin Charles gezegd zou hebben dat hij de tampon van Camilla wilde zijn.

In het voorjaar van 1993 bood Graaf Charles Spencer een tuinhuis aan op het landgoed Althorp. Echter kwam hij op dit
besluit terug omdat Diana nu een publiek figuur was. Een hele tijd was de relatie tussen broer en zus slecht.

In 1993 werd Diana uitgeput door de kritiek van binnen en buiten het paleis. Ook werd ze gek van alle fotografen.
Op 3 december 1993 kondigde Diana een tijdelijke terug trekking uit het openbare leven aan. Na een aantal maanden kwam ze weer terug.

Na haar scheiding van de Prins van Wales bleef de prinses bij de koninklijke familie verschijnen bij belangrijke nationale
gelegenheden, zoals de herdenkingen van de 50e verjaardag van VE (Victory in Europe) en VJ (Victory over Japan) Days in 1995.

In november 1995 gaf Prinses Diana een televisie interview waarin ze sprak over haar ongelukkigheid in haar persoonlijke leven en de druk van haar publieke rol.
In dit interview zei Diana de beroemde zin: “Het huwelijk bestond uit drie personen en daarom was het iets te vol”. In het interview gaf Diana toe dat zij een
aantal jaren een relatie had met James Hewitt tijdens haar huwelijk met Prins Charles, toen duidelijk werd dat Charles de relatie met Camilla niet wilde verbreken.
De relatie met James Hewitt liep stuk omdat hij naar de pers ging om zijn verhaal te doen van hun affaire.

Na dit interview schreef Koningin Elizabeth aan Charles en Camilla dat ze liever had dat ze zo snel mogelijk gingen scheiden en dat de ruzie
niet via de pers moest gaan. Deze tussenkomst zorgde ervoor dat de onderhandelingen tussen de advocaten van beide partijen begon.

Op 28 februari 1996 had Diana ingestemd met een onbetwiste scheiding. Diana zal betrokken blijven bij alle beslissingen die betrekking hebben op haar kinderen.
Volgens de voorwaarden van de scheiding zag Diana haar zoons om de week in het weekend als de schoolvakanties dat toelieten. Diana haalde haar zoons dan altijd zelf
op uit hun scholen. Ze wilde dat de politie bescherming werd ingetrokken want ze wilde vrij zijn. Maar ze besefte niet dat ze de moeder was van de troonopvolger
en een makkelijk doelwit was voor terroristen en agressieve fotografen. Diana zal op Kensington Palace blijven wonen en haar kantoor zal zijn op St. James’s Palace.
Op 15 juli 1996 werd Prins Charles een scheiding van tafel en bed verleend. Op 28 augustus 1996 kwam de definitieve schikking van de rechter.

De definitieve scheiding schonk Diana veel vrijheid, om eindelijk zichzelf te kunnen zijn. Na haar echtscheiding kondigde Prinses Diana haar ontslag aan van
meer dan 100 liefdadigheidsorganisaties en deed afstand van afspraken met militaire eenheden. Prinses Diana bleef nog verbonden aan zes liefdadigheidsinstellingen:
Centrepoint, English National Ballet, Great Ormond Street Hospital, The Leprosy Mission, National AIDS Trust, and the Royal Marsden Hospital. Zij vervolgde haar
werk met de Britse Rode Kruis Anti-Personnel Land Mines Campaign, maar werd niet meer als beschermvrouw vermeld.

Koningin Elizabeth, de Prins van Wales en de Prinses van Wales waren het erover eens dat de Prinses na de scheiding bekend
zou worden als Diana, Prinses van Wales, zonder de stijl van 'Hare Koninklijke Hoogheid' (aangezien de prinses de stijl
'HKH' kreeg bij het huwelijk van haar en ze nu niet meer getrouwd is).


Foto: http://royallifemagazine.co.uk/


Foto: http://royallifemagazine.co.uk/

Het mislukken van het huwelijk van Diana en Charles en het huwelijk van Andrew en Sarah komt voort uit het feit dat het Koninklijk systeem
was verouderd en niet meer paste bij die huidige tijd.

In de Engelse pers kreeg Camilla de schuld van het mislukken van het sprookjeshuwelijk van Charles en Diana.
Diana raakte op den duur verzoend met de gedachte dat Camilla ooit de vrouw van Charles zou worden.

Van de zomer van 1995 t/m juni 1997 had Prinses Diana een relatie met Hasnat Ahmad Khan, een Britse Pakistaanse hart- en longchirurg. In maart 2008 heeft
Hasnat Khan bekend gemaakt in een schriftelijke verklaring dat Diana en hij het hadden over trouwen. Omdat Hasnat de media aandacht in Groot-Brittannië
niet aankon overwoog hij om Diana mee te nemen naar Pakistan. Prinses Diana kon het niet aan om naar Pakistan te verhuizen.

Laatste fotoshoot


Mario Testino is een Peruaanse modefotograaf. Zijn werk is te zien geweest in tijdschriften als Vogue en Vanity Fair.
Zijn carrièrehoogtepunt kwam toen hij in 1997 door Prinses Diana werd gekozen voor haar fotoshoot van Vanity Fair.
Sindsdien is Testino regelmatig in dienst van de Britse koninklijke familie.

In maart 1997 vond de fotoshoot met Prinses Diana plaats. In juli 1997 werden de mooie foto's van haar
voor het eerst gepubliceerd in Vanity Fair, 12 weken voordat ze stierf bij een auto-ongeluk in Parijs.

Na Diana's dood verkocht Mario Testino de foto's niet snel voor een heleboel geld. In plaats daarvan ging hij uit respect voor de nabestaanden
van Prinses Diana, in het bijzonder haar zoons, erbovenop zitten en zorgde dat ze nooit op een negatieve manier zouden worden gebruikt. Dat is
niet onopgemerkt gebleven. Dankzij de discretie waarmee hij de laatste foto's van Diana heeft behandeld, bleef het Britse koningshuis hem trouw.

Vijftien iconografische afbeeldingen gemaakt door Mario Testino van wijlen Diana, Prinses van Wales in 1997, vormden het belangrijkste onderdeel
van de tentoonstelling Diana, Princess of Wales by Mario Testino die op 24 november 2005 in Kensington Palace werd geopend. De foto's die Testino
aanvankelijk voor Vanity Fair maakte, bleken de laatste officiële portretten te zijn van de Prinses voor haar vroegtijdige dood in hetzelfde jaar.
De tentoonstelling Diana, Princess of Wales by Mario Testinoin Kensington Palace wat te zien van 24 november 2005 t/m 1 juli 2007.
Zijn fotoserie van Prinses Diana uit 1997 werd later als boek gepubliceerd bij de tentoonstelling Diana, Princess of Wales by Mario Testino.
Het boek is uitgegeven door Patrick Kinmonth, een langdurige medewerker en vriend van Testino's en is uitgegeven door Taschen.
Het isbn nummer is: 3-8228-49308 en het isbn nummer: 9783822849309

"Het fotograferen van Diana, Prinses van Wales voor Vanity Fair in 1997, was een van de meest memorabele dagen van mijn carrière.
Ik ben vereerd dat ik werd gevraagd om enkele van de foto's van die dag te laten zien in een omgeving die zo uniek is als
Kensington Palace en om de kamers te ontwerpen waarin foto's en jurken worden tentoongesteld. Ik hoop dat het ontwerp mijn
respect en bewondering voor haar weerspiegelt in deze lichte viering van haar leven." - Mario Testino


Foto: Mario Testino / De Prins van Wales, Prins William, Prins Harry, Earl Spencer, Lady Jane Fellowes en Lady Sarah McCorquodale


Foto: Mario Testino / De Prins van Wales, Prins William, Prins Harry, Earl Spencer, Lady Jane Fellowes en Lady Sarah McCorquodale


Foto: Mario Testino / De Prins van Wales, Prins William, Prins Harry, Earl Spencer, Lady Jane Fellowes en Lady Sarah McCorquodale


Foto: Mario Testino / De Prins van Wales, Prins William, Prins Harry, Earl Spencer, Lady Jane Fellowes en Lady Sarah McCorquodale


Foto: Mario Testino / De Prins van Wales, Prins William, Prins Harry, Earl Spencer, Lady Jane Fellowes en Lady Sarah McCorquodale


Foto: Mario Testino / De Prins van Wales, Prins William, Prins Harry, Earl Spencer, Lady Jane Fellowes en Lady Sarah McCorquodale


Foto: Mario Testino / De Prins van Wales, Prins William, Prins Harry, Earl Spencer, Lady Jane Fellowes en Lady Sarah McCorquodale


Foto: Mario Testino / De Prins van Wales, Prins William, Prins Harry, Earl Spencer, Lady Jane Fellowes en Lady Sarah McCorquodale


Foto: Mario Testino / De Prins van Wales, Prins William, Prins Harry, Earl Spencer, Lady Jane Fellowes en Lady Sarah McCorquodale


Foto: Mario Testino / De Prins van Wales, Prins William, Prins Harry, Earl Spencer, Lady Jane Fellowes en Lady Sarah McCorquodale


Foto: Mario Testino / De Prins van Wales, Prins William, Prins Harry, Earl Spencer, Lady Jane Fellowes en Lady Sarah McCorquodale

Auto-ongeluk en overlijden


In juli 1997 zou op Highgrove een feest gegeven worden voor de 50ste verjaardag van Camilla. Diana besloot om niet heen te gaan. Diana ging in op een oude
uitnodiging van Mohamed Fayed (27 januari 1929) en zijn tweede vrouw en kinderen, om vakantie te komen vieren. Mohamed Fayed was van 1985 tot 2010 eigenaar
van het Britse warenhuis Harrods en was tot 2013 de eigenaar van de Engelse voetbalclub Fulham Football Club. Mohamed Fayed is sinds 1979 eigenaar van
Ritz Hotel in Parijs. Emad El-Din Mohamed Abdel Mena'em Fayed, beter bekend als Dodi Fayed (15 april 1955), de oudste zoon van Mohamed en zijn eerste vrouw,
voegde zich enkele dagen later bij het gezelschap. In 1986 trouwde Dodi Fayed met model Suzanne Gregard, maar het paar scheidde na acht maanden huwelijk.
Toen Dodi in contact kwam met Diana was hij net verloofd met model Kelly Fisher. Dodi Fayed was een student aan het Collège Saint Marc, Institut Le Rosey
in Zwitserland en rondde zijn opleiding af op de Militaire Academie van Sandhurst. Na het voltooien van zijn opleiding, diende hij als attaché bij de
Verenigde Arabische Emiraten ambassade in Londen. Daarna ging hij werken als filmproducent. Eigenlijk was Dodi een man met veel verdriet, hierdoor vonden Dodi en
Diana elkaar. Dus zijn verloving werd afgebroken en Dodi ging verder met Diana. Dodi overspoelde Diana met cadeautjes en daar voelde Diana zich niet prettig bij.

Mohamed Fayed begon enige tijd "Al-Fayed" te gebruiken in plaats van "Fayed". Sommigen gaan ervan uit dat Fayed's toevoeging van "Al-" aan zijn naam een
aristocratische oorsprong impliceert, zoals "de" in het Frans of "von" in het Duits, hoewel Al- niet dezelfde sociale connotaties heeft in het Arabisch.

Op 21 augustus 1997 gingen Dodi Fayed en Diana aanboort van Jonikal, het jacht van Mohamed Fayed, om vakantie te houden. De vakantie werd in Parijs afgesloten
in het Ritz Hotel in Parijs. In het hotel had Diana haar laatste gesprek met haar zoontjes William en Harry. Dodi en Diana waren van plan om naar het appartement
van Dodi aan de Champs-Élysées. Van te voren zouden ze uit eten gaan bij restaurant Le Benoit vlakbij Centre Pompidou. Op 30 augustus 1997 om 19.00 uur maakten
Dodi en Diana een rit naar Dodi’s appartement. Doordat er teveel paparazzi was besloten ze niet in het restaurant te eten maar terug te keren naar het Ritz Hotel.
Intussen werd Henri Paul gebeld om hen na het diner weg te brengen naar het appartement van Dodi. Op die avond had Henri Paul al drie uur geen dienst meer.
De fotografen werden steeds ongeduldiger en luidruchtiger.

Op 31 augustus 1997 om 00.20 uur scheurde de Mercedes S280 met Henri Paul, Dodi Fayed, Prinses Diana en Trevor Rees-Jones weg vanaf de dienstingang aan de
achterzijde van het hotel. Ze werden achterna gezeten door de paparazzi. Henri Paul reed met een snelheid van 160 kilometer per uur. Henri Paul reed door een
rood stoplicht bij de Place de la Concorde en reed in volle vaart richting het aquaduct van Place de l’Alma. Om 00. 54 reed de Mercedes met 135 tot 150
kilometer per uur de vaag verlichte tunnel in. Henri Paul verloor de macht over het stuur. De Mercedes botste frontaal op een onbeschermde betonnen pilaar
die de rijbanen scheidde, tolde rond en kwam met de neus in de verkeerde richting tot stilstand. Dodi Fayed en Henri Paul waren op slag dood. Trevor Rees-Jones,
die een gordel droeg, had kritieke verwondingen en kwam twee weken later bij bewustzijn. Diana zat bekneld in de ruimte tussen de voorstoelen en achterbank en
was dodelijk verwond en bewusteloos.

De fotografen waren er als eerste bij en maakte foto’s van het ongeluk. Hierna kwam er medische hulp.

De medische hulpdiensten hadden een uur nodig om de toestand van Diana stabiel te krijgen en haar uit het wrak te halen voordat ze naar het Hôpital de la Salpêtrière.
Bij aankomst in het Hôpital de la Salpêtrière was het al te laat. Diana had zware verwondingen aan haar hoofd en borst opgelopen en hoewel de artsen alles
in het werk stelden, wisten ze dat het al te laat was.

Om 03.00 uur (Engelse tijd) op 31 augustus 1997 werd Prinses Diana doodverklaard.

Het lichaam van Prinses Diana werd vervolgens in de avond van zondag 31 augustus 1997 gerepatrieerd naar het Verenigd Koninkrijk
door een BAe 146-vliegtuig van het Royal Squadron. De prins van Wales en de oudere zussen van de prinses, Lady Sarah McCorquodale
en Lady Jane Fellowes, vergezelden de kist van de prinses op de terugreis. Bij aankomst op RAF Northolt werd de kist, gedrapeerd met
een Royal Standard, uit het vliegtuig gehaald en overgebracht naar een wachtende lijkwagen door een drager van het Queen's Colour Squadron
van de RAF. De premier was een van de aanwezigen bij de receptie. Vanaf RAF Northolt werd de kist naar een particulier mortuarium in Londen
gebracht, zodat de nodige juridische formaliteiten konden worden vervuld. Kort na middernacht werd het verplaatst naar de Chapel Royal in
St. James's Palace, waar het privé lag tot vrijdag 5 september, toen het naar Kensington Palace werd gebracht voor de laatste nacht voor de
begrafenis op zaterdag 6 september in Westminster Abbey. De familie en vrienden van de prinses bezochten de kapel om hun respect te betuigen.

Dodi Fayed werd oorspronkelijk begraven op Brookwood Cemetery in de buurt van Woking, Surrey, maar
werd opgegraven en opnieuw begraven op het landgoed van Fayed in Oxted, Surrey in oktober 1997.

Er ontstond plotseling een massale rouw van de hele Britse bevolking, iedereen ging bloemen leggen bij haar huis. De reactie van de Koninklijke Familie op de dood
van Diana veroorzaakte veel verbazing en protest. Koningin Elizabeth II verbleef namelijk in haar vakantieverblijf Balmoral Castle. Haar besluit om niet onmiddellijk
naar Londen terug te keren of het publiek toe te spreken werd door velen bekritiseerd. Door sommigen werd het vreemde optreden van de Koninklijke Familie opgevat als
een tekort aan medeleven: het niet halfstok hangen van de vlag bij Buckingham Palace werd door veel kranten met woedende koppen afgekeurd. "Waar is onze Koningin?
Waar is haar vlag?" kopte The Sun. De koninklijke familie was verward over de openlijke rouw van duizenden mensen en wist niet goed om te gaan met deze gebeurtenissen.
De koninklijke familie wilde de rouw graag privé houden. Nadat de koningin was teruggekeerd naar Londen sprak ze via de televisie tot het volk.

Prinses Diana kreeg 6 september 1997 een staatsbegrafenis in Westminster Abbey. De grafkist was bedekt met de Koninklijke vlag en er zaten
drie bloemstukken op met een kaart met de tekst Mummy erop. In Westminster Abbey waren alleen familieleden en persoonlijke vrienden van de
Prinses aanwezig. Op de dag van de begrafenis begeleidde Prins Charles zijn twee zonen, tussen 15 en 12 jaar, toen ze achter de kist liepen
van The Mall naar Westminster Abbey. Met hen mee liepen The Duke of Edinburgh en de broer van Prinses Diana, Graaf Charles Spencer.

Het was als erkenning voor haar liefdadigheidswerk dat vertegenwoordigers van de liefdadigheidsinstellingen waarmee ze tijdens haar leven werkte,
werden uitgenodigd om op de dag van haar begrafenis met haar gezin achter haar kist te lopen van St. James's Palace naar Westminster Abbey.

De laatste woorden van Charles Spencer (de broer van Diana) aan zijn lieve zus Diana tijdens de dienst van Diana in Westminster Abbey:
" Wij danken God voor de kleine zegeningen die hij ons heeft gegeven in deze moeilijke week, dat Hij Diana op haar mooist en stralendst heeft genomen,
op een moment dat ze plezier had in haar persoonlijke leven. Boven alles zijn wij dankbaar voor het leven van een vrouw, dat ik tot mijn trots mijn zusje
mag noemen, de unieke, gecompliceerde, buitengewone en onvervangbare Diana wier schoonheid, zowel innerlijk als uiterlijk, nooit uit onze geest zal verdwijnen."

Na de uitvaartdienst werd de kist vervolgens over de weg naar het familielandgoed in Althorp gebracht voor een
privé-internering. De Prinses werd begraven in geheiligde grond op een eiland in het midden van een siermeer.

De hele wereld leefde op 6 september 1997 mee met de Britse Prinsen William en Harry
en de familie van Diana om de dood van hun Prinses van de Harten te verwerken.

De kleren, brieven en andere papieren zijn verbrand, versnipperd of ingepakt en naar Althorp gebracht. De meubels van Diana zijn overgebracht naar St. James’s Palace
voor William en Harry of naar de Royal Collection op Windsor Castle. Uit angst voor souvenirjagers is alles uit Kensington Palace verwijderd. De brieven en kaarten
die Diana van het gewone volk kreeg zijn gearchiveerd. Om alles af te sluiten werd Diana’s naambordje van Kensington Palace verwijderd.

Na de dood van Diana ontstond de liefdadigheidsorganisatie Diana Memorial Fund, deze werd in 2013 opgeheven.

De boodschap van de Koningin na de dood van Diana, Prinses van Wales, 5 september 1997


De Koningin sprak op vrijdag 5 september 1997 om 18.00 uur live met de natie vanuit de Chinese Dining Room in Buckingham Palace.

Sinds het vreselijke nieuws van afgelopen zondag hebben we in heel Groot-Brittannië en de
rest van de wereld een overweldigende uitdrukking van verdriet gezien over Diana's dood.

We hebben allemaal op onze verschillende manieren geprobeerd ermee om te gaan. Het is niet gemakkelijk om een gevoel
van verlies uit te drukken, aangezien de eerste schok vaak wordt opgevolgd door een mengeling van andere gevoelens:
ongeloof, onbegrip, woede - en bezorgdheid om degenen die blijven. We hebben die emoties de afgelopen dagen allemaal
gevoeld. Dus wat ik nu tegen je zeg, als je koningin en als grootmoeder, zeg ik vanuit mijn hart.

Ten eerste wil ik zelf hulde brengen aan Diana. Ze was een uitzonderlijk en begaafd mens. In goede en in slechte tijden verloor ze nooit haar
vermogen om te glimlachen en te lachen, noch om anderen te inspireren met haar warmte en vriendelijkheid. Ik bewonderde en respecteerde haar,
vanwege haar energie en toewijding aan anderen, en vooral vanwege haar toewijding aan haar twee jongens. Deze week bij Balmoral hebben we
allemaal geprobeerd William en Harry te helpen het verwoestende verlies te verwerken dat zij en de rest van ons hebben geleden.

Niemand die Diana kende, zal haar ooit vergeten. Miljoenen anderen die haar nooit hebben ontmoet, maar dachten dat ze haar
kenden, zullen zich haar herinneren. Ik geloof dat er lessen kunnen worden getrokken uit haar leven en uit de buitengewone
en ontroerende reactie op haar dood. Ik deel uw vastberadenheid om haar geheugen te koesteren.

Dit is ook een gelegenheid voor mij, namens mijn familie, en vooral Prins Charles en William en Harry, om iedereen te
bedanken die bloemen heeft gebracht, berichten heeft gestuurd en op zoveel manieren uw respect heeft betoond aan een
opmerkelijk persoon. Deze vriendelijke daden zijn een enorme bron van hulp en troost geweest.

Onze gedachten zijn ook bij Diana's familie en de families van degenen die met haar stierven. Ik weet dat ook zij kracht putten uit wat er
sinds afgelopen weekend is gebeurd, terwijl ze proberen hun verdriet te genezen en vervolgens de toekomst tegemoet treden zonder een geliefde.

Ik hoop dat we morgen allemaal, waar we ook zijn, kunnen meewerken aan het uiten van ons verdriet over Diana's verlies en onze dankbaarheid
voor haar maar al te korte leven. Het is een kans om aan de hele wereld te laten zien dat de Britse natie verenigd is in verdriet en respect.

Mogen degenen die stierven in vrede rusten en mogen wij, ieder van ons, God danken voor iemand die heel veel mensen gelukkig heeft gemaakt.

Bron: https://www.royal.uk/queens-message-following-death-diana-princess-wales

Volledige tekst van de begrafenisrede van Earl Spencer, 6 september 1997


Ik sta vandaag voor u, de vertegenwoordiger van een gezin in verdriet, in een land in rouw, voor een wereld in shock.

We zijn allemaal verenigd, niet alleen in ons verlangen om Diana te respecteren, maar eerder in onze behoefte om dat te doen.

Want zo was haar buitengewone oproep dat de tientallen miljoenen mensen die over de hele wereld aan deze dienst deelnamen, via televisie en radio, die
haar nooit echt hebben ontmoet, het gevoel hebben dat ook zij in de vroege uren van zondagochtend iemand hebben verloren die hen na aan het hart lag.

Diana was de essentie van mededogen, plichtsbetrachting, stijl en schoonheid. Over de hele wereld was ze een symbool van onzelfzuchtige mensheid, een
vaandeldrager voor de rechten van de werkelijk onderdrukten, een heel Brits meisje dat de nationaliteit oversteeg. Iemand met een natuurlijke adel die
klassenloos was en die in het afgelopen jaar bewees dat ze geen koninklijke titel nodig had om haar specifieke soort magie te blijven genereren.

Vandaag is onze kans om je te bedanken voor de manier waarop je ons leven hebt opgefleurd, ook al schonk God je maar een half leven. We zullen ons
allemaal altijd bedrogen voelen dat je zo jong van ons werd weggenomen, en toch moeten we leren dankbaar te zijn dat je überhaupt meeging.
Pas nu je weg bent, waarderen we echt wat we nu zonder hebben, en we willen dat je weet dat het leven zonder jou heel, heel moeilijk is.

We zijn allemaal wanhopig geworden door ons verlies van de afgelopen week, en alleen de kracht van de
boodschap die u ons tijdens uw jarenlange geven gaf, heeft ons de kracht gegeven om verder te gaan.

Er is een verleiding om je te haasten om je geheugen heilig te verklaren. Dit is niet nodig.
Je staat als mens met unieke kwaliteiten groot genoeg om niet als heilige te worden gezien.

Inderdaad, om je geheugen te heiligen zou betekenen dat je de kern van je wezen misloopt, je wonderbaarlijk ondeugende
gevoel voor humor, met een lach die je dubbel kromde. Je levensvreugde werd overgedragen, waar je ook glimlachte en de
schittering in die onvergetelijke ogen. Je grenzeloze energie, die je amper kon bevatten.

Maar je grootste geschenk was je intuïtie, en het was een geschenk dat je verstandig gebruikte. Dit is wat ten grondslag lag aan al je andere geweldige
eigenschappen, en als we willen analyseren wat het over jou was dat zo'n brede aantrekkingskracht had, vinden we het in je instinctieve gevoel voor wat
echt belangrijk was in ons hele leven. Zonder jouw door God gegeven gevoeligheid zouden we ondergedompeld zijn in grotere onwetendheid over de angst van
aids- en hiv-patiënten, de benarde situatie van daklozen, het isolement van melaatsen, de willekeurige vernietiging van landmijnen.

Diana legde me eens uit dat het haar diepste gevoelens van lijden waren die het voor haar mogelijk maakten contact te maken
met haar kiesdistrict van de afgewezenen. En hier komen we bij een andere waarheid over haar. Ondanks alle status, de glamour,
het applaus, bleef Diana in haar hart een zeer onzeker persoon, bijna kinderlijk in haar verlangen om goed te doen voor anderen,
zodat ze zichzelf kon bevrijden van diepe gevoelens van onwaardigheid, waarvan haar eetstoornissen slechts een symptoom waren. De
wereld voelde dit deel van haar karakter en koesterde haar vanwege haar kwetsbaarheid, terwijl ze haar bewonderde om haar eerlijkheid.

De laatste keer dat ik Diana zag, was op 1 juli, haar verjaardag, in Londen, toen ze meestal geen tijd nam om haar speciale
dag met vrienden te vieren, maar eregast was op een liefdadigheidsavond voor fondsenwerving. Ze sprankelde natuurlijk, maar
ik koester liever de dagen die ik in maart met haar doorbracht toen ze mij en mijn kinderen kwam opzoeken in ons huis in Zuid-Afrika.
Ik ben trots op het feit dat we er, afgezien van toen ze in het openbaar aanwezig was en president Mandela ontmoette, erin slaagden
te voorkomen dat de altijd aanwezige paparazzi een enkele foto van haar kregen - dat betekende veel voor haar.

Dit waren dagen die ik altijd zal koesteren. Het was alsof we waren teruggevoerd naar onze
kindertijd toen we zo enorm veel tijd samen doorbrachten - de twee jongsten in het gezin.

Fundamenteel, was ze helemaal niet veranderd van de grote zus die me bemoederde als een baby, vocht met mij
op school en maakte in het weekend met mij die lange treinreizen tussen de huizen van onze ouders door.

Het is een eerbetoon aan haar nuchterheid en kracht dat ze, ondanks het meest bizarre
leven dat je je kunt voorstellen na haar jeugd, intact bleef, trouw aan zichzelf.

Het lijdt geen twijfel dat ze op dit moment op zoek was naar een nieuwe richting in haar leven. Ze had het er eindeloos over om weg te komen uit
Engeland, vooral vanwege de behandeling die ze door de kranten kreeg. Ik denk niet dat ze ooit begreep waarom haar oprecht goede bedoelingen
door de media werden bespot, waarom er een permanente zoektocht leek te zijn namens hen om haar neer te halen. Het is verbijsterend.

Mijn eigen en enige verklaring is dat echte goedheid een bedreiging vormt voor degenen aan de andere kant van het morele spectrum.
Het is een punt om te onthouden dat van alle ironie over Diana, misschien wel de grootste dit was: een meisje dat de naam kreeg van
de oude godin van de jacht, was uiteindelijk de meest bejaagde persoon van de moderne tijd.

Ze zou willen dat we vandaag beloven dat we haar geliefde jongens William en Harry tegen een soortgelijk lot zullen beschermen en
ik doe dit hier, Diana, namens jou. We zullen niet toestaan dat ze de pijn lijden die je regelmatig tot huilende wanhoop dreef.

En verder, namens je moeder en zussen, beloof ik dat wij, je bloedfamilie, zullen er alles aan doen om de fantasierijke
en liefdevolle manier waarop je deze twee uitzonderlijke jonge mannen stuurde, voort te zetten, zodat hun zielen niet
simpelweg worden ondergedompeld in plicht en traditie, maar openlijk kunnen zingen zoals je gepland had.

We respecteren het erfgoed waarin ze beiden zijn geboren volledig en zullen ze altijd respecteren en aanmoedigen in hun koninklijke rol.

Maar wij erkennen, net als jou, de noodzaak dat ze zoveel mogelijk verschillende aspecten van het leven ervaren om
hen geestelijk en emotioneel te bewapenen voor de komende jaren. Ik weet dat je niets minder van ons had verwacht.

William en Harry, we zorgen vandaag allemaal wanhopig voor je. We worden allemaal gekauwd door verdriet over het verlies
van een vrouw die niet eens onze moeder was. Hoe groot jullie lijden is, kunnen we ons niet eens voorstellen.

Ik zou willen eindigen met God te danken voor de kleine barmhartigheden die hij ons in deze vreselijke tijd heeft
betoond, voor het nemen van Diana op haar mooiste en meest stralende en toen ze vreugde had in haar privéleven.

Boven alles zijn wij dankbaar voor het leven van een vrouw, dat ik tot mijn trots mijn zusje mag noemen, de unieke, gecompliceerde,
buitengewone en onvervangbare Diana wier schoonheid, zowel innerlijk als uiterlijk, nooit uit onze geest zal verdwijnen.

Speech copyright © The Earl Spencer

Politie-onderzoeken


Het technisch onderzoeksteam Operation Paget bevestigde dat Henri Paul, Dodi en Diana geen veiligheidsgordel droegen op het moment van het ongeluk.
Een post-mortem verslag wees uit dat Diana, die niet meer bij was gekomen, waarschijnlijk 20 minuten na het ongeluk was overleden.

De butler Paul Burrel kreeg officieel ontslag na 21 jaar in dienst te zijn voor het Koninklijk Huis. Paul Burrel werd later beschuldigd dat hij persoonlijke
eigendommen van Diana had meegenomen, maar uiteindelijk werd hij vrijgesproken na persoonlijk ingrijpen van Koningin Elizabeth II. In november 1997 is de
Royal Victorian Medal aan Paul Burrel uitgereikt voor zijn diensten aan de Koninklijke Familie. Paul Burrel heeft in 2003 zijn autobiografie gepubliceerd,
A Royal Duty, die zijn werk als butler van Prinses Diana en zijn hechte vriendschap met haar beschreef. Dit boek was een Londense en New York Times nummer
1 bestseller en verkocht meer dan 3 miljoen exemplaren wereldwijd. Zijn volgende boek: The Way We Were – Remembering Diana, was ook een bestseller over de hele wereld.
Sinds 2001 heeft Paul Burrell een bloemenzaak in Farndon, Cheshire en in zijn vrije tijd verft hij aquarellen.

In 2003 dook er een brief van Diana op die 10 maanden voor haar dood was geschreven aan haar butler Paul Burrel, waarin ze schreef vermoedens
te hebben dat haar ex-man haar zou willen laten vermoorden door een auto-ongeluk te beramen. Het is vreemd dat Paul Burrell in 2003 pas met de
brief naar buiten kwam en het bestaan ervan niet eerder aan de Franse onderzoekers heeft meegedeeld. Deze brief is ook in zijn boek A Royal Duty te zien.
Doordat deze brief opdook ontstonden er weer allemaal complottheorieën.

John Stevens, voormalig hoofd van de Metropolitan Police Service, leidde tussen 2004 en 2006 een onderzoek naar de omstandigheden rond de dood van Prinses Diana.
Op 14 december 2006, publiceerde het onderzoek haar vindingen in het rapport van Operation Paget. Uit het onderzoek is gebleken dat Henri Paul dronken was en
zelfs zo dronken dat hij drie keer zoveel alcohol in zijn bloed had als wettelijk was toegestaan. Hij had tevens een mengeling aan medicijnen ingenomen, waarvan
antidepressivum en de ander ter behandeling van alcoholisme. Als Henri Paul nuchter was geweest was de kans op een ongeluk heel klein. John Stevens voegde hieraan
toe dat Paul vrij was geweest, toen hij plotseling van Dodi terug moest komen die eiste dat hij reed. Hij zou niet, concludeerde het onderzoek, verwacht hebben te
moeten rijden toen hij begon met drinken die avond. Een onderzoek in zijn flat toonde geen bewijs voor iemand met een zware alcoholverslaving. Het onderzoek van
Lord Justice Scott Baker kwam op 7 april 2008 met de volgende conclusie: Diana en Dodi zijn om het leven gekomen als gevolg het niet dragen van een veiligheidsgordel
en van grove nalatigheid van Henri Paul en de paparazzi.


Foto: Mario Testino / De Prins van Wales, Prins William, Prins Harry, Earl Spencer, Lady Jane Fellowes en Lady Sarah McCorquodale

Een toespraak van de Koningin bij de opening van een herdenkingsfontein voor wijlen Diana, Prinses van Wales, 6 juli 2004


Staatssecretaris, Lord Spencer, dames en heren,

Het is soms moeilijk te geloven dat het nu bijna zeven jaar geleden is dat we het nieuws
hoorden dat Diana, Prinses van Wales, was omgekomen bij een auto-ongeluk in Parijs.

De dagen die volgden staan zeker in mijn geheugen gegrift toen wij als gezin en natie het verlies
onder ogen kwamen, verenigd door een buitengewoon gevoel van shock, verdriet en droefheid.

Diana's tragische dood trok hoe dan ook de aandacht van de wereld. Centraal hierbij staat het buitengewone effect dat Diana had op de mensen om haar heen.
Haar drang om zich in te leven in mensen in moeilijkheden, ontberingen of nood, haar bereidheid om een nieuwe zaak te omarmen, haar sluwe vermogen om al
degenen die ze ontmoette te beoordelen, stelden haar niet alleen in staat het leven van mensen te raken, maar ook om ze te veranderen.

Dit is haar bredere erfenis. Maar ik kan niet vergeten - en dat geldt ook voor degenen onder ons hier die haar veel persoonlijker kenden,
als zus, echtgenote, moeder of schoondochter - de Diana die zo'n impact op ons leven heeft gehad. Natuurlijk waren er moeilijke tijden,
maar herinneringen verzachten met het verstrijken van de jaren. Ik herinner me vooral het geluk dat ze mijn twee kleinzonen schonk.

Dergelijke herinneringen zijn de gedenktekens van de meeste mensen; de overledenen leven voort in degenen die ze
in hun leven hebben helpen vorm te geven. Maar voor sommige uitzonderlijke mensen is er behoefte aan iets meer,
een permanente en meer publieke erkenning. Het creëren van een gedenkteken voor Diana was geen gemakkelijke taak.

Een gelijkenis presenteren leek op zijn best niet nodig voor iemand wiens beeld nog steeds zo'n fascinatie
uitoefent over de hele wereld. Het was de uitdaging om een andere manier te vinden om haar geest te vangen.

Ik feliciteer degenen die het monument voor ons hebben gemaakt. Ik bedank zowel het ontwerpteam voor de verbeeldingskracht
die ze in dit project hebben gebracht als degenen die hun concept met zoveel zorg en vakmanschap hebben gerealiseerd.

U heeft het park, in het hart van onze hoofdstad die Diana zo goed kende, een hoogst
origineel monument gegeven dat iets van de essentie van een opmerkelijk mens weergeeft.

Ik denk dat Diana ervan zou hebben genoten; en ik denk dat ze zou willen dat wij dat allemaal ook zouden doen.

Dames en heren, namens Charles, William, Harry en mijn hele familie en de hele familie Spencer die vandaag
bij ons aanwezig is, heb ik het genoegen de Diana, Princess of Wales, Memorial Fountain open te verklaren.

Bron: https://www.royal.uk/opening-memorial-fountain-late-diana-princess-wales-6-july-2004

Herdenkingen Prinses Diana


Er is veel veranderd aan het Britse Hof na het overlijden van Diana. Na de dood van Diana is Koningin Elizabeth gaan beseffen dat het imago
van de monarchie moderner moest worden. Het Huis van Windsor is veel opener geworden en is meegegaan met de veranderingen in de samenleving.

Op 1 juli 2007 hebben haar zonen William en Harry een concert geven ter nagedachtenis aan hun moeder
omdat zij op 31 augustus 2007 alweer 10 jaar geleden was overleden bij een auto-ongeluk.


Foto: The British Monarchy

In juni 2017 is Diana. Haar eigen verhaal van Andrew Morton opnieuw verschenen. Dit is een volledig herziene uitgave met een voorwoord van Susan Smit.
Toen Diana. Haar eigen verhaal in 1992 verscheen, had het een enorme impact op de publieke opinie over het Britse koningshuis. De New York Times Best Seller
groeide in korte tijd uit tot een klassieker; niet alleen vanwege de vele onthullingen, maar vooral ook omdat Diana zich persoonlijk had verbonden aan het boek.
Ze was daarmee het eerste lid van het Britse koningshuis dat zich zo open en eerlijk uitliet: over haar ongelukkige huwelijk, haar relatie met koningin Elizabeth,
haar uitzonderlijke leven in het huis Windsor, haar hoop, haar angsten en haar dromen. Voor zijn onthullende en wereldschokkende geautoriseerde biografie over Diana
werkte biograaf Andrew Morton, in het geheim, samen met de prinses. Hij heeft, met de kennis van nu – 25 jaar na verschijnen van het boek en twintig jaar na
Diana’s tragische dood – de geheime interviews met de prinses nogmaals onderzocht. Hij kwam tot schokkende nieuwe inzichten. In deze volledig herziene editie
van Mortons opmerkelijke biografie, kijkt hij opnieuw naar Diana’s nalatenschap en haar relevantie voor de huidige koninklijke familie.

Op 24 juni 2017 is in Groot-Brittannië de documentaire Diana, Our Mother: Her Life and Legacy uitgezonden op ITV. In de documentaire blikken William en Harry
aan de hand van fotoboeken van hun moeder terug op haar leven. Op 31 augustus 2017 is het twintig jaar geleden dat Prinses Diana overleed na het fatale auto-ongeluk
in Parijs. In Nederland wordt de documentaire uitgezonden op RTL 4 op 27 augustus 2017 om 20.00 uur.

Op 23 juni 2017 hebben Prins William en Prins Harry drie privé foto's vrijgegeven van hun als kinderen samen met hun moeder.
De kiekjes zijn te zien in de ITV-documentaire Diana, Our Mother: Her Life and Legacy.


Foto: The Duke of Cambridge and Prince Harry


Foto: The Duke of Cambridge and Prince Harry


Foto: The Duke of Cambridge and Prince Harry

Op 24 juni 2017 hebben Prins William en Prins Harry twee privé foto's vrijgegeven van hun als kinderen samen met hun moeder.
De kiekjes zijn te zien in de ITV-documentaire Diana, Our Mother: Her Life and Legacy.


Foto: The Duke of Cambridge and Prince Harry


Foto: The Duke of Cambridge and Prince Harry

25 juli 2017 heeft RTL een persbericht uitgegeven over wanneer deze documentaire in Nederland op tv is: 27 augustus 2017 om 20.00 uur op RTL 4.
Daarbij heeft RTL aantal foto's vrijgegeven die in de ITV-documentaire Diana, Our Mother: Her Life and Legacy te zien zijn.


Foto: Tim Graham/Getty Images


Foto: Tim Graham/Getty Images


Foto: Tim Graham/Getty Images


Foto: Tim Graham/Getty Images


Foto: Jayne Fincher


Foto: Jayne Fincher


Foto: Julian Parker/UK Press via Getty Images


Foto: ITV


Foto: ITV

Dionne Stax, presentatrice van het NOS Journaal maakte een serie over Prinses Diana: Lady Di & Dionne.
Lady Di & Dionne is 5 weken lang te zien vanaf 1 augustus 2017 om 21.10 uur op NPO 2.
Dinsdag 1 augustus 2017 om 21.10 uur: aflevering 1: Miss Diana Spencer.
Dinsdag 8 augustus 2017 om 21.10 uur: aflevering 2: Princess of Wales.
Dinsdag 15 augustus 2017 om 21.10 uur: aflevering 3: Mum.
Dinsdag 22 augustus 2017 om 21.10 uur: aflevering 4: Lady Di.
Dinsdag 29 augustus 2017 om 21.10 uur: aflevering 5: Saint Diana.


Foto: Anwar Hussein


Foto: Anwar Hussein

National Geographic zendt 27 en 31 augustus 2017 de documentaire Diana: In Her Own Words uit. In de intieme documentaire vertelt Prinses Diana haar eigen,
persoonlijke verhaal. De tv-documentaire is een combinatie van archiefbeelden, foto’s en unieke geluidsopnamen die nog niet eerder zijn uitgezonden, meldt
National Geographic. Diana: In Her Own Words is 27 augustus 2017 om 22.30 uur en 31 augustus 2017 om 21.00 uur te zien op National Geographic.
Diana: In Her Own Words is op 23 augustus 2017 ook te zien op SBS6 om 20.30 uur.

Op SBS6 op 31 augustus 2017 wordt de documentaire Diana: de people’s princess om 20.30 uur uitgezonden. Diana: de people’s princess geeft een beeld van de
bijzondere week in 1997, waarin ‘The Princess of Wales’ overleed en haar begrafenis plaatsvond. In deze documentaire komen haar zoons voor het eerst aan het
woord over de tragische gebeurtenis. Prins William en Prins Harry delen daarnaast hun persoonlijke herinneringen aan hun moeders overlijden.
Ze vertellen hoe het hele land in rouw was, hoe zij de begrafenis hebben ervaren en over de rol die zij hierin hebben gespeeld. Daarnaast praten zij ook
over de herinneringen aan hun moeder in de betere tijden en over de opdringerige pers die altijd aanwezig was in hun leven. De interviews zijn zeer intiem en
worden als historisch beschouwd, vooral ook omdat de prinsen eerder lieten weten dat ze het nooit meer over deze week zouden hebben. De andere interviews
in deze documentaire zijn met oud-premier Tony Blair, journalist en voorlichter Alastair Campbell, broer Earl Spencer en goede vrienden en familieleden
van de overleden prinses.

Op 30 augustus 2017 wordt om 20.30 uur op NPO 1 de documentaire (AVROTROS): Diana: zeven dagen die de wereld schokten uitgezonden.
Prinses Diana werd op 31 augustus 1997 om drie uur ’s ochtends doodverklaard na een tragisch en controversieel auto-ongeluk. Het collectief verdriet was ongekend.
Sportevenementen werden afgelast, duizenden mensen reisden af naar Londen om hun steun te betuigen en er ontstond een tapijt van bloemen buiten bij Kensington Palace.
Diana: zeven dagen die de wereld schokten laat zien wat de praktische en emotionele gevolgen zijn van de week tussen haar overlijden en haar begrafenis. Daarnaast laat
de documentaire zien hoe de dood van Diana de toekomst van de Britse monarchie heeft beïnvloed. Deze documentaire laat de ingewikkelde voorbereidingen en onderhandelingen
zien voorafgaand aan de begrafenis van prinses Diana in Westminster Abbey. En dat terwijl het Koninklijk huis en haar adviseurs ondertussen met alle macht probeerden de
prinsen William en Harry te beschermen. In Diana: zeven dagen die de wereld schokten wordt er voor het eerst gesproken met de belangrijkste betrokkenen, waaronder
Diana’s staf, topadviseurs van Downing Street, journalisten en experts.

Van 22 juli tot 1 oktober 2017 is op de jaarlijkse zomeropenstelling van Buckingham Palace een speciale kamer ingericht ter nagedachtenis aan de eerste
vrouw van Prins Charles en de moeder van William en Harry; Prinses Diana. Zoons William en Harry selecteerden de meeste objecten om een beeld te geven
van de toewijding van hun moeder en hun persoonlijke herinneringen aan haar. Centraal in de expositie staat haar bureau, met daarop onder meer privéfoto’s
van haar familie en vrienden, schrijfgerei en briefpapier. Ook zijn haar balletschoenen, typemachine en cassettebandjes met muziek van Diana Ross,
Elton John en George Michael te zien.


Foto: https://twitter.com/KensingtonRoyal


Foto: https://twitter.com/KensingtonRoyal

https://www.royalcollection.org.uk/

Op 30 augustus 2017 hebben Prins William en Prins Harry een privé foto vrijgegeven van hun als kinderen samen met hun moeder.


Foto: https://twitter.com/KensingtonRoyal

Op 30 augustus 2017 hebben Prins William, Prins Harry en Hertogin Catherine een bezoek gebracht aan The Sunken Garden in het Kensington Palace,
die van de lente tot de zomer van 2017 tijdelijk getransformeerd is tot een speciale White Garden. The White Garden is geïnspireerd op het leven,
het imago en de stijl van Prinses Diana. In The White Garden bevinden zich witte rozen, billowy grassen, Nemesia, Groot akkerscherm,
Gaura Belleza White en de Cosmos Cupcakes White.


Foto: Hoofd Tuinman Sean Harkin en Prins Harry / https://www.facebook.com/kensingtonpalace/


Foto: Prins William, Prins Harry, Hertogin Catherine, hoofd tuinman Sean Harkin en
Tuinen en Landschapsbeheerder Graham Dillamore / https://www.facebook.com/kensingtonpalace/


Foto: Prins William, Hertogin Catherine en Tuinen en Landschapsbeheerder Graham Dillamore / https://www.facebook.com/kensingtonpalace/


Foto: Prins William, Prins Harry, Hertogin Catherine ontmoetten de oprichters, huidige en voormalige patiënten van de
Osteopathic Center for Children / https://www.facebook.com/kensingtonpalace/


Foto: Prins William, Prins Harry, Hertogin Catherine, Historische Koninklijke Paleizen voorzitter Rupert Gavin
en Historische Koninklijke Paleizen directeur John Barnes buiten The White Garden / https://www.facebook.com/kensingtonpalace/


Foto: Prins Harry ontmoet het publiek buiten de Golden Gates van Kensington Palace / https://www.facebook.com/kensingtonpalace/


Foto: Prins William en Prins Harry leggen bloemen buiten de Golden Gates van Kensington Palace / https://www.facebook.com/kensingtonpalace/

De 20ste sterfdag is ook aanleiding voor een aantal tijdschriften om er een artikel aan te wijden.

De Vorsten:





De Libelle:





De Margriet:





Standbeeld Prinses Diana


Op 28 januari 2017 heeft het Britse Hof het volgende persbericht naar buiten gebracht:

Op verzoek van haar zonen, de Hertog van Cambridge en Prins Harry, zal een standbeeld van
Diana, Prinses van Wales, worden opgericht op het terrein van Kensington Palace.

De prinsen hebben een commissie bijeengeroepen om opdracht te geven en privé geld in te zamelen voor de oprichting van het
standbeeld. Deze commissie adviseert over de selectie van de beeldhouwer en werkt samen met Historic Royal Palaces aan de
installatie van het beeld in de openbare tuinen van Kensington Palace.

De Hertog van Cambridge en Prins Harry zeiden:

"Het is twintig jaar geleden dat onze moeder is overleden en de tijd is rijp om haar positieve
impact in het VK en de rest van de wereld te erkennen met een permanent standbeeld."

"Onze moeder heeft zoveel levens aangeraakt. We hopen dat het standbeeld iedereen die
Kensington Palace bezoekt zal helpen om na te denken over haar leven en haar nalatenschap."

Hoewel het beeldhouwen binnenkort zal beginnen, is het momenteel niet mogelijk om te adviseren
wanneer het zal worden onthuld. Gehoopt wordt dat dit voor eind 2017 zal gebeuren.

Verdere aankondigingen over de beeldhouwer en het ontwerp van het beeld zullen te zijner tijd worden gedaan.

Op 10 december 2017 hebben Prins William en Prins Harry in een verklaring laten weten dat ze de kunstenaar Ian Rank-Broadley
hebben gekozen om een beeld te maken van hun moeder, wijlen Prinses Diana. De oplevering werd aanvankelijk verwacht in 2019.

In de verklaring laten de twee broers verder weten geroerd te zijn door de herinneringen
aan hun moeder die zovele mensen in de afgelopen maanden met hen hebben gedeeld.

Op 28 augustus 2020 hebben Prins William en Prins Harry in een verklaring laten weten:

"Het standbeeld dat Prins William en Prins Harry hebben laten maken om hun moeder, Diana, Prinses van Wales,
te herdenken, zal volgend jaar worden geïnstalleerd op wat haar 60ste verjaardag zou zijn geweest.

Het beeld kreeg de opdracht om de 20ste verjaardag van haar overlijden te markeren
en haar positieve impact in het VK en de rest van de wereld te erkennen.

Het beeld zal op 1 juli 2021 worden geïnstalleerd in de Sunken Garden van Kensington Palace, ter gelegenheid van de 60ste verjaardag van de Prinses.
De prinsen hopen dat het standbeeld iedereen die Kensington Palace bezoekt zal helpen om na te denken over het leven van hun moeder en haar nalatenschap."

Op 25 juni 2021 hebben Prins William en Prins Harry in een verklaring laten weten:
Standbeeld van Diana, Prinses van Wales, Kensington Palace, Donderdag 1 juli 2021

Prins William en Prins Harry zullen een klein evenement bijwonen ter gelegenheid van
de onthulling van een standbeeld dat ze op donderdag 1 juli hebben besteld voor hun
moeder, Diana, Prinses van Wales, in de Sunken Garden in Kensington Palace.

Naast naaste familie van Diana, Princess of Wales, zullen ook leden van de standbeeldcommissie,
de beeldhouwer Ian Rank-Broadley en tuinontwerper Pip Morrison aanwezig zijn.

Verdere details over het standbeeld en de tuin zullen op 1 juli 2021 worden verstrekt.

Paul Burrell geeft nieuwe foto van Diana, Prinses van Wales vrij, 30 juni 2021


1 juli zou de 60ste verjaardag van Prinses Diana zijn geweest. Ik vraag me af hoe ze het zou
hebben besteed. Het antwoord ligt ongetwijfeld bij haar zonen en kleinkinderen. Plezier, gelach,
ondeugendheid, een enorme verjaardagstaart en gelei met ijs zouden aan de orde van de dag zijn
geweest. Gelukkige verjaardag mijn vriendin en bedankt voor alle jaren die we hebben gedeeld
en voor het geven van zo'n opleiding in het leven. Je zal nooit vergeten worden.


Foto: Paul Burrell / https://www.instagram.com/officialpaulburrell/

Graaf Charles Spencer herdenkt zijn zus Diana, Prinses van Wales, 1 juli 2021


Vandaag is de 60e verjaardag van Diana, Prinses van Wales. 1 juli 1961 was een uitzonderlijk
warme Engelse zomerdag, herinnerden Diana's ouders zich altijd. Ze werd geboren in Park House,
op het Queen's Sandringham Estate in Norfolk. Park House is te zien op de achtergrond van deze
familiefoto gemaakt door Diana's vader, de 8e graaf Spencer.


Foto: Althorp House / Charles, 9de Graaf Spencer

Nieuw ontwerp voor de Sunken Garden in Kensington Palace, 1 juli 2021


Voorafgaand aan de onthulling van het standbeeld van Diana, prinses van Wales vandaag in Kensington Palace,
zijn details vrijgegeven van de onlangs opnieuw ontworpen Sunken Garden waarin het standbeeld zal staan.

The Sunken Garden wordt de permanente thuisbasis van het standbeeld en was een van de
favoriete locaties van de Prinses. De lay-out en het beplantingsplan zijn ontworpen door
Pip Morrison en gemaakt door het Gardens and Estates-team van Historic Royal Palaces (HRP),
onder leiding van plaatsvervangend hoofd van tuinen en landgoederen, Graham Dillamore.

Het nieuwe ontwerp voor de tuin door Pip Morrison behoudt de historische structuren binnen een vereenvoudigde
lay-out van diepere bloemborders en een genereuzer gazon rond het zwembad om een rustiger en meer reflecterende
omgeving voor het standbeeld te creëren. Het plantontwerp bevat een aantal van de favoriete bloemen van de
Prinses, waaronder vergeet-mij-nietjes, evenals vele andere lente- en zomerbloeiers in verschillende pasteltinten.

Het werk aan de tuin begon in oktober 2019 en sindsdien hebben vijf tuinmannen - onder leiding van plaatsvervangend
hoofd van tuinen en landgoederen bij historische koninklijke paleizen, Graham Dillamore - in totaal 1.000 uur
besteed aan het planten. Er zijn meer dan 4.000 individuele bloemen geplant, waaronder:

- meer dan 200 rozen, van vijf variëteiten, waaronder Ballerina en Blush Noisette
- 100 vergeet-mij-nietjes
- 300 tulpen, van drie variëteiten, waaronder White Triumphator en China Pink
- meer dan 500 lavendelplanten
- meer dan 100 dahlia's
- 50 zoete erwten

Er is ook meer dan 400 meter fijne, korte graszoden gelegd.

Pip Morrison, die de nieuwe lay-out van de tuin ontwierp, zei: "Dit was een heel bijzonder project om aan te
werken, aangezien de Sunken Garden een favoriete plek was van Diana, prinses van Wales. We hebben zorgvuldig
gewerkt om ervoor te zorgen dat de nieuwe lay-out en het nieuwe beplantingsplan het standbeeld complimenteren
en een rustgevende plek bieden voor mensen die Kensington Palace bezoeken om de Prinses te gedenken."

Graham Dillamore, plaatsvervangend hoofd van tuinen en landgoederen bij historische
koninklijke paleizen, zei: "Terwijl ze in residentie was in Kensington Palace, bewonderde
Diana, Princess of Wales regelmatig de veranderende bloemendisplays in de Sunken Garden
en stopte ze altijd om met mij te praten en de andere tuinmannen die ervoor zorgden.

Meer dan drie decennia later ben ik vereerd deel uit te maken van het team dat de tuin voorbereidde voor
de installatie van dit standbeeld. We hebben een aantal van de favoriete bloemen van de prinses in het
ontwerp verwerkt en ik hoop dat bezoekers van het paleis en de tuinen zullen genieten van de rustige
omgeving en een moment zullen nemen om na te denken over het leven en de erfenis van de Prinses."

The Sunken Garden werd in 1908 aangelegd op instigatie van Koning Edward VII, in een gebied
van de paleistuinen dat voorheen werd ingenomen door potschuren en kassen. De lay-out van de
tuin is geïnspireerd op de 17e-eeuwse vijvertuin in Hollandse stijl van Hampton Court Palace.

Ter gelegenheid van de 20e verjaardag van het overlijden van Diana, Prinses van Wales in 2017, werd de
tuin tijdelijk omgedoopt tot 'The White Garden' en beplant met bloemen in witte en zachte pastelkleuren,
geïnspireerd op items uit de garderobe van de prinses die toen te zien waren in het paleis.

Ontworpen om te worden bekeken vanaf de Cradle Walk, de tuin en het standbeeld van Diana,
Prinses van Wales is gratis te bekijken tijdens de openingstijden van de Historic Royal Palaces.


Foto: © Historic Royal Palaces


Foto: © Kensington Palace


Foto: © Kensington Palace


Foto: © Kensington Palace


Foto: © Kensington Palace


Foto: © Kensington Palace


Foto: © Historic Royal Palaces


Foto: © Historic Royal Palaces

Onthulling van het standbeeld van Diana, Prinses van Wales, 1 juli 2021


Vandaag hebben Prins William en Prins Harry een standbeeld van hun moeder, Diana, Prinses van Wales,
onthuld in de Sunken Garden in Kensington Palace op wat haar 60e verjaardag zou zijn geweest.

Het beeld werd in 2017 in opdracht van de broers gemaakt om hun moeder te herdenken en de twintigste
verjaardag van haar dood te markeren. Prins William en Prins Harry wilden dat het standbeeld haar
positieve impact in het VK en de rest van de wereld zou erkennen en toekomstige generaties zou
helpen de betekenis van haar plaats in de geschiedenis te begrijpen.

De onthulling vond plaats tijdens een klein familie-evenement dat werd bijgewoond door de broer en zussen van de
Prinses: Graaf Spencer, Lady Sarah McCorquodale en Lady Jane Fellowes, naast het standbeeldcomité, de beeldhouwer
Ian Rank-Broadley, tuinontwerper Pip Morrison en voorzitter van Historic Royal Palaces, Rupert Gavin.

Het beeld wil de warmte, elegantie en energie van Diana, Prinses van Wales, weerspiegelen, naast haar
werk en de impact die ze op zoveel mensen had. De figuur van Diana, Prinses van Wales, wordt omringd
door drie kinderen die de universaliteit en generatie-impact van het werk van de prinses vertegenwoordigen.
Het portret en de kledingstijl waren gebaseerd op de laatste periode van haar leven toen ze vertrouwen
kreeg in haar rol als ambassadeur voor humanitaire doelen en haar karakter en medeleven wil overbrengen.

Onder het beeld is een sokkel gegraveerd met de naam van de prinses en de datum van de onthulling.
Voor het beeld is een straatsteen gegraveerd met een uittreksel naar het gedicht 'The Measure of A
Man' dat op het programma van de herdenkingsdienst voor de Prinses in 2007 stond:

"Dit zijn de eenheden om de waarde te meten.
Van deze vrouw als vrouw ongeacht haar geboorte.
Niet wat was haar standplaats?
Maar had ze een hart?
Hoe speelde ze haar door God gegeven rol?”

Het bronzen beeld is gebeeldhouwd door Ian Rank-Broadley en is 1,25x levensgroot. Het werd gegoten
door Castle Fine Arts Foundry in het traditionele "verloren-was"-proces met een patina van blauwgroen
over zwart. Het gietwerk is hol en wordt ondersteund door een roestvrijstalen armatuur.

Prins William en Prins Harry brachten samen een statement naar buiten:

"Vandaag, op wat de 60ste verjaardag van onze moeder zou zijn geweest, herinneren we
ons haar liefde, kracht en karakter - kwaliteiten die haar tot een kracht voor het
goede maakten over de hele wereld, die talloze levens ten goede veranderden.

Elke dag wensen we dat ze nog bij ons was, en we hopen dat dit beeld voor
altijd zal worden gezien als een symbool van haar leven en haar nalatenschap.

Dank aan Ian Rank-Broadley, Pip Morrison en hun teams voor hun uitstekende werk, aan de vrienden en donateurs die
dit mogelijk hebben gemaakt, en aan iedereen over de hele wereld die de herinnering aan onze moeder levend houden.

Prins William en Prins Harry."

De beeldhouwer, Ian Rank-Broadley zei:

"Diana, Prinses van Wales was een icoon die de levens van mensen over de hele wereld raakte, dus het was
een voorrecht om samen met prins William en prins Harry te werken aan dit standbeeld dat haar leven herdenkt.

We wilden haar warmte en menselijkheid vastleggen en tegelijkertijd de impact laten zien
die ze over generaties heen had. Ik hoop dat mensen het standbeeld en de Sunken Garden
met plezier zullen bezoeken, en een moment zullen nemen om de prinses te gedenken."

Het beeld staat in de Sunken Garden van Kensington Palace, een van de favoriete locaties van de Prinses. De Prinsen
hopen dat het standbeeld iedereen die Kensington Palace bezoekt zal helpen om na te denken over het leven van hun
moeder en haar nalatenschap. Het werk aan de tuin begon in oktober 2019 en sindsdien hebben vijf tuinders in totaal
1000 uur aan de beplanting besteed. Er zijn meer dan 4.000 individuele bloemen geplant, waaronder:

- meer dan 200 rozen, van vijf variëteiten, waaronder Ballerina en Blush Noisette
- 100 vergeet-mij-nietjes
- 300 tulpen, van drie variëteiten, waaronder White Triumphator en China Pink
- meer dan 500 lavendelplanten
- meer dan 100 dahlia's
- 50 zoete erwten

Er is ook meer dan 400 m fijne, korte graszoden gelegd.

The Sunken Garden werd in 1908 aangelegd op instigatie van Koning Edward VII, in een gebied
van de paleistuinen dat voorheen werd ingenomen door potschuren en kassen. De lay-out van de
tuin is geïnspireerd op de 17e-eeuwse vijvertuin in Hollandse stijl van Hampton Court Palace.

Ter gelegenheid van de 20e verjaardag van het overlijden van Diana, Prinses van Wales in 2017, werd de
tuin tijdelijk omgedoopt tot 'The White Garden' en beplant met bloemen in witte en zachte pastelkleuren,
geïnspireerd op items uit de garderobe van de Prinses die toen te zien waren in het paleis.

Het nieuwe ontwerp voor de tuin door Pip Morrison behoudt de historische structuren binnen een
vereenvoudigde lay-out van diepere bloemborders en een genereuzer gazon rond de centrale vijver
om een rustiger en meer reflecterende omgeving voor het standbeeld te creëren. Het plantontwerp
bevat een aantal van de favoriete bloemen van de prinses, waaronder vergeet-mij-nietjes,
evenals vele andere lente- en zomerbloeiers in verschillende pasteltinten.

De tuin en het standbeeld van Diana, Prinses van Wales is ingericht om te worden gezien van de Cradle Walk,
een gewelfde prieel van lindebomen en zal gratis te bekijken tijdens de openingstijden van het paleis.

Ga voor meer informatie over het bezoeken van de tuin en het standbeeld
naar: www.hrp.org.uk/kensington-palace/whats-on/the-sunken-garden.


Foto: Dominic Lipinski, © The British Monarchy, © Kensington Palace


Foto: © Kensington Palace

Prins Harry deelt quote van Prinses Diana


Op 9 augustus 2019 deelde Prins Harry een quote van Prinses Diana.

Woorden kunnen inspireren en daarom delen we graag enkele van onze favoriete quotes.
Van leden van het publiek tot publieke figuren, van leraren en studenten tot jonge leiders, we beginnen met een citaat van Diana, Princess of Wales.


Foto: https://www.instagram.com/sussexroyal/

Moederdag 2021, 14 maart 2021


14 maart 2021: Moederdag zal dit jaar weer anders zijn (Corona pandemie).

Velen van ons zullen gescheiden zijn van onze dierbaren, maar kijken uit naar een tijd
in de niet al te verre toekomst waarin we onze moeder weer een knuffel kunnen geven.

Maar voor degenen die rouw lijden, kan het vandaag een bijzondere uitdaging zijn.

Elk jaar op Moederdag maken George, Charlotte en Louis kaarten ter herinnering aan hun oma, Diana, voor William.

Wat uw omstandigheden ook zijn, we denken aan u op Moederdag.


Foto: Kensington Palace


Foto: Kensington Palace


Foto: Kensington Palace


Foto: Kensington Palace

Een woordvoerder van Prins Harry zegt dat Prins Harry op 14 maart 2021 voor Moederdag in het Verenigd Koninkrijk bloemen
heeft laten leggen bij het graf van Prinses Diana op het landgoed van de familie Spencer in Althorp, Northamptonshire.

Plaquette bij Diana's voormalige huis


Het leven en de erfenis van wijlen Diana, Prinses van Wales, zullen worden herdacht met een blauwe plaquette van English
Heritage die haar huis markeert aan 60 Coleherne Court, Earl's Court, Londen, waar ze woonde voordat ze in 1981 trouwde.


Foto: Charles Spencer


Foto: Charles Spencer

BBC publiceert het rapport van Lord Dyson en erkent fouten rond interview Prinses Diana


De BBC heeft op 20 mei 2021 het onafhankelijke onderzoek van Rt Hon Lord Dyson gepubliceerd
naar de omstandigheden rond het Panorama-interview uit 1995 met Diana, Princess of Wales.

De raad van bestuur van de BBC benoemde Lord Dyson om het onderzoek te leiden op
18 november 2020. Lord Dyson onderzocht documenten en gegevens uit die tijd en
interviewde een breed scala aan mensen die betrokken waren bij het maken van het programma.

Lord Dyson zegt: "Het rapport toont naar mijn mening aan dat dit het grondige en eerlijke onderzoek
is dat ik wilde doen. Alle sleutelfiguren gaven een uitgebreid getuigenis en ik ben dankbaar voor hun
medewerking. Het stelde mijn onderzoek in staat feiten vast te stellen op basis van bewijsmateriaal
en voor mij om de gedetailleerde conclusies te trekken die vandaag zijn uiteengezet."

BBC-directeur-generaal Tim Davie zegt: "Ik wil Lord Dyson bedanken. Zijn rapport over de omstandigheden rond het
interview van 1995 is zowel grondig als uitgebreid. De BBC accepteert de bevindingen van Lord Dyson volledig.

Hoewel in het rapport staat dat Diana, Prinses van Wales, enthousiast was over het idee van een interview
met de BBC, is het duidelijk dat het proces voor het verkrijgen van het interview ver achterbleef bij wat
het publiek mag verwachten. Het spijt ons zeer. Lord Dyson heeft duidelijke tekortkomingen vastgesteld.

Hoewel de BBC van vandaag aanzienlijk betere processen en procedures heeft, hadden de bestaande procedures
moeten voorkomen dat het interview op deze manier werd beveiligd. De BBC had meer moeite moeten doen om uit
te zoeken wat er destijds gebeurde en transparanter te zijn over wat ze wist.

Hoewel de BBC de klok na een kwart eeuw niet terug kan draaien, kunnen we ons wel
volledig en onvoorwaardelijk verontschuldigen. De BBC biedt dat vandaag aan."

BBC-voorzitter Richard Sharp zegt: "De BBC Board verwelkomt de publicatie van het rapport van
Lord Dyson, dat het zonder voorbehoud aanvaardt. Er waren onaanvaardbare mislukkingen. We putten
geen troost uit het feit dat deze historisch zijn. De BBC moet de hoogst mogelijke normen handhaven.
Ik wil Lord Dyson bedanken voor de grondigheid en toewijding van zijn werk."

De BBC schrijft vandaag naar een aantal personen die betrokken zijn bij of gelinkt zijn aan deze gebeurtenissen
om zich rechtstreeks te verontschuldigen. We erkennen dat het veel te lang heeft geduurd om tot de waarheid te komen.

Het Panorama-interview uit 1995 ontving destijds een aantal prijzen. We geloven niet dat het acceptabel
is om deze onderscheidingen te behouden vanwege de manier waarop het interview is verkregen.

Diana's BBC-interview:
- Het interview werd uitgezonden op BBC One op 20 november 1995, en werd door meer dan 20 miljoen mensen bekeken

- In die tijd leefde Prinses Diana gescheiden van Prins Charles
en het jaar daarop werd de scheiding officieel uitgesproken.

- Ze vertelde Martin Bashir op beroemde wijze dat er "drie van ons"
in het huwelijk zaten, verwijzend naar Camilla Parker Bowles.

Martin Bashir handelde op een "bedrieglijke" manier en vervalste
documenten om het interview te verkrijgen, aldus het onderzoek.

En het eigen interne onderzoek van de BBC in 1996 naar wat er
gebeurde, was "jammerlijk ineffectief", voegde het eraan toe.

Wat zijn de belangrijkste bevindingen in het rapport van Lord Dyson?

- Martin Bashir gaf opdracht tot valse bankafschriften en liet ze aan Earl Charles Spencer zien.

- Martin Bashir produceerde en liet de bankafschriften aan Earl Charles Spencer
zien die informatie bevatten die waarschijnlijk was verzonnen door de heer Bashir.
Uit de informatie zou blijken dat personeel van de Britse koninklijke familie tegen
betaling informatie over Prinses Diana lekte naar veiligheidsdiensten en de tabloids.

- Martin Bashir handelde om Earl Charles Spencer te misleiden en hem ertoe te
brengen een afspraak te maken voor Martin Bashir om Prinses Diana te ontmoeten.

- Door op deze manier toegang te krijgen tot Prinses Diana, kon hij
haar overhalen om in te stemmen met het geven van het interview.

- Martin Bashir gedroeg zich zoals hierboven beschreven en handelde bedrieglijk
in een ernstige schending van de richtlijnen voor producenten van de BBC.

- En naarmate de belangstelling van de media voor het interview toenam, verdoezelde de BBC
wat ze had geleerd over hoe Bashir het interview binnenhaalde. Lord Dyson zei dat dit "niet
voldeed aan de hoge normen van integriteit en transparantie die het kenmerk zijn".

- Een brief uit 1995 van Prinses Diana - gepubliceerd als bewijs - zei dat ze "geen spijt" had van de kwestie.

Het was de eerste keer dat een Prinses zo openlijk over het leven in de koninklijke familie sprak - kijkers
zagen haar praten over haar ongelukkige huwelijk met Prins Charles, hun affaires en haar boulimia.

Maar sindsdien heeft Diana's broer, Earl Spencer, vraagtekens gezet bij de tactiek van
Martin Bashir om het interview te krijgen. Het onderzoek naar de totstandkoming van het
interview werd ingesteld na jarenlang aandringen van de broer van Diana, Charles Spencer.

Graaf Charles Spencer vertelde BBC Panorama: "Nou, de ironie is dat ik Martin Bashir op 31 augustus 1995
ontmoette - want precies twee jaar later stierf ze, en ik trek wel een grens tussen de twee gebeurtenissen."

"Het is vrij duidelijk uit de introductie waar ik op 19 september 1995 bij zat - iedereen zou onbetrouwbaar worden
gemaakt. En ik denk dat Diana het vertrouwen in echte sleutelfiguren heeft verloren. Dit is een jong meisje van
midden dertig dat deze buitengewoon turbulente en moeilijke tijd in de openbaarheid heeft meegemaakt - ze wist
niet wie ze moest vertrouwen. En toen ze twee jaar later stierf, had ze geen enkele vorm van echte bescherming."

Patrick Jephson - Diana's voormalige privésecretaris - zei dat het interview "de resterende banden met
Buckingham Palace heeft vernietigd". Hij zei dat Diana verloor na het interview "de koninklijke
ondersteuningsstructuur die haar zo vele jaren had geleid en beschermd" die "maakte haar onvermijdelijk
kwetsbaar voor mensen die niet het beste met haar voor hadden, of die niet goed voor haar konden zorgen".

Volgens het onderzoek had Martin Bashir later gelogen en de BBC-managers verteld dat
hij de nepdocumenten aan niemand had laten zien. Zijn gedrag wordt door de onderzoekers
daarom "ongelooflijk, onbetrouwbaar en in sommige gevallen oneerlijk" genoemd.

Martin Bashir heeft in een verklaring excuses aangeboden voor het vervalsen van informatie,
maar in de verklaring schrijft hij nog altijd "immens trots" te zijn op het interview.

In een verklaring naar aanleiding van het rapport zei Martin Bashir: "Dit is de tweede keer dat ik
vrijwillig volledig heb meegewerkt aan een onderzoek naar gebeurtenissen meer dan 25 jaar geleden.
Ik heb toen mijn excuses aangeboden, en dat doe ik nu weer, voor het feit dat ik heb gevraagd om
bankafschriften te bespotten. Het was stom om te doen en ik betreur het ten zeerste. Maar ik sta
absoluut achter het bewijs dat ik een kwart eeuw geleden heb gegeven, en opnieuw meer recentelijk."

Martin Bashir schreef in de verklaring ook: "De bankafschriften hadden geen enkele invloed
op de persoonlijke keuze van Prinses Diana om aan het interview deel te nemen. Bewijs dat
in haar eigen handschrift aan het onderzoek is overhandigd, bevestigt dit ondubbelzinnig,
en ander overtuigend bewijs dat aan Lord Dyson is overgelegd, bevestigt het."

Voor het eerst is de notitie van Prinses Diana die ze schreef nadat het
interview was uitgezonden, gepubliceerd als onderdeel van het onderzoek.

"Martin Bashir heeft me geen documenten laten zien en ook geen informatie gegeven waarvan ik voorheen niet op de hoogte
was. Ik heb zonder onnodige druk ingestemd met het interview op Panorama en heb geen spijt van de kwestie" - Diana

Naast Martin Bashir bekritiseert het rapport ook de BBC over hoe
zij omging met de beweringen over de tactiek van Martin Bashir.

In 1996 voerde de BBC haar eigen onderzoek uit dat Bashir, Panorama en BBC News vrijsprak van wangedrag.

Lord Dyson zei dat het onderzoek - geleid door de toenmalige directeur van nieuws
en de toekomstige directeur-generaal, Lord Hall - "jammerlijk ondoeltreffend" was.

De huidige directeur-generaal van de BBC, Tim Davie, zei:
"De BBC had meer moeite moeten doen om tot op de bodem uit te zoeken
wat er destijds gebeurde en transparanter moeten zijn over wat ze wist.

Ook vertelde Lord Birt - die ten tijde van het interview BBC-directeur-generaal was - dankzij
het onderzoek "we weten nu dat de BBC een malafide verslaggever op Panorama heeft gehuisvest".

Hij zei dat het een "schokkende smet was op de voortdurende inzet van de BBC voor eerlijke journalistiek" en dat
het een kwestie was van "de grootste spijt" dat het 25 jaar had geduurd voordat de waarheid aan het licht kwam.

Martin Bashir is een van de bekendste journalisten in het VK. Martin Bashir's carrière begon als
BBC-nieuwscorrespondent van 1987 tot 1992. Daarna trad hij toe tot het onderzoeksprogramma Panorama
van het bedrijf en werkte hij ook aan shows, waaronder Songs of Praise en Public Eye. In 1998 stapte
hij over naar ITV. In 2004 verhuisde Martin Bashir naar New York, waar hij werkte voor ABC News,
en later MSNBC als politiek commentator, waar hij tot 2013 werkte. Martin Bashir keerde terug naar
het Verenigd Koninkrijk en werd in 2016 benoemd tot correspondent Religieuze Zaken van de BBC.
Op 14 mei 2021 verliet hij de BBC, daarbij verwijzend naar aanhoudende gezondheidsproblemen.

In de avond van 20 mei 2021 gaven Prins William en Prins Harry beiden een verklaring uit over het Lord Dyson rapport.

Een verklaring van de Hertog van Cambridge over het Dyson rapport


"Ik wil Lord Dyson en zijn team bedanken voor het rapport.

Het is welkom dat de BBC de bevindingen van Lord Dyson, die buitengewoon
zorgwekkend zijn, volledig accepteert - dat BBC-medewerkers:

- loog en gebruikte nepdocumenten om het interview met mijn moeder te krijgen;
- maakte lugubere en valse beweringen over de koninklijke familie die op haar angsten speelde en paranoia aanwakkerde;
- blijk gegeven van jammerlijke onbekwaamheid bij het onderzoeken van klachten en zorgen over het programma;
- en waren ontwijkend in hun berichtgeving aan de media en verdoezelden wat ze wisten van hun interne onderzoek.

Ik ben van mening dat de bedrieglijke manier waarop het interview werd verkregen, een substantiële
invloed had op wat mijn moeder zei. Het interview heeft er in belangrijke mate toe bijgedragen dat
de relatie van mijn ouders verslechterd is en heeft sindsdien talloze anderen gekwetst.

Het is onbeschrijfelijk verdrietig te weten dat de mislukkingen van de BBC aanzienlijk hebben
bijgedragen aan haar angst, paranoia en isolement die ik me herinner van die laatste jaren bij haar.

Maar wat me het meest bedroeft, is dat als de BBC de klachten en zorgen die voor het eerst in 1995 waren geuit, goed
had onderzocht, mijn moeder zou hebben geweten dat ze was misleid. Ze werd niet alleen gefaald door een malafide
verslaggever, maar ook door leiders bij de BBC die de andere kant op keken in plaats van de lastige vragen te stellen.

Ik ben er vast van overtuigd dat dit Panorama-programma geen legitimiteit heeft en nooit meer mag worden uitgezonden.
Het vestigde in feite een vals verhaal dat al meer dan een kwart eeuw gecommercialiseerd is door de BBC en anderen.

Dit vaststaande verhaal moet nu worden aangepakt door de BBC en iedereen
die heeft geschreven of van plan is te schrijven over deze gebeurtenissen.

In een tijdperk van nepnieuws zijn publieke omroepen en vrije pers nog nooit zo belangrijk
geweest. Deze tekortkomingen, vastgesteld door onderzoeksjournalisten, hebben niet alleen
mijn moeder en mijn gezin teleurgesteld; ze lieten het publiek ook in de steek."

Een verklaring van de Hertog van Sussex


In een reactie op de uitkomst van het onderzoek van Lord Dyson zegt Prins Harry:

"Onze moeder was een ongelooflijke vrouw die haar leven aan dienstbaarheid wijdde.
Ze was veerkrachtig, dapper en ongetwijfeld eerlijk. Het rimpeleffect van een
cultuur van uitbuiting en onethische praktijken kostte haar uiteindelijk het leven.

Aan degenen die een of andere vorm van verantwoording hebben afgelegd, bedankt voor het bezitten
ervan. Dat is de eerste stap naar gerechtigheid en waarheid. Maar wat me diep zorgen baart,
is dat praktijken als deze - en erger nog - tegenwoordig nog steeds wijdverspreid zijn.
Toen, en nu, is het groter dan een stopcontact, een netwerk of een publicatie.

Onze moeder heeft hierdoor haar leven verloren en er is niets veranderd. Door haar
nalatenschap te beschermen, beschermen we iedereen en handhaven we de waardigheid
waarmee ze haar leven leidde. Laten we onthouden wie ze was en waar ze voor stond."

Bezoek aan Kensington Palace


Op 1 september 2018 bracht ik een bezoek aan Kensington Palace, de plek waar Prinses Diana woonde.
Meer over het bezoek kunt u zien op de pagina: https://koningsfan.nl/buitenlandse-uitstapjes.html





































































































































Bronnen voor Prinses Diana


Bronnen:
- Diana. Haar eigen verhaal, volledig herziene editie, juni 2017. Geschreven door Andrew Morton. ISBN: 9789020608557
- https://www.royal.uk/diana-princess-wales
- https://www.princeofwales.gov.uk/
- http://www.paulburrellrvm.com/




Copyright © 2006-2023 https://koningsfan.nl/


Homepage